پیوند: http://valiasr.whc.ir/

نکته 2:

برای تشخيص جمله اسميه به ابتدای آن نگاه می­کنیم. اگر با یک اسم شروع شده بود آن جمله اسميه است.

«محمدٌ طبيبٌ، هو مُدرِّسٌ، الأمينُ محبوبٌ، المُسلِمُ صادقٌ، معلِّمُ المدرسةِ مُخلِصٌ، طفلُ محمدٍ حزينٌ،

الطَقْسُ باردٌ، الکتابُ مفيدٌ، هؤلاء طلاّبٌ، الطلابُ أذکياءُ».

برای ترجمه این عبارات دو رکن آن يعنی مبتدا و خبر را ترجمه کرده به وسيله فعل ربطی «است» خبر را به مبتدا اسناد می­دهيم. «محمد طبيب است، (فرد، شخص) امین محبوب است، مسلمان راستگوست، معلم مدرسه مخلص است، کودک محمد ناراحت است، هوا سرد است، کتاب مفید است، اینها دانشجو هستند، این دانشجويان با هوش هستند.».

تمام این جمله ­های اسميه برای اثبات خبر برای مبتدا آمده­ اند. بنابراین مثبت هستند.

برای منفی کردن یک جمله اسميه از فعل «ليسَ» يا از حرف «لا» استفاده می­شود. گاهی نيز حرف «ما» بکار می­رود. اگر جمله با فعل «ليس» منفی شود حرکت مبتدا تغير نمی­کند ولی خبر منصوب می­شود. «ليسَ محمدٌ طبيباً» و

هنگامی با «لا» منفی شود که بخواهیم دو خبر يا دو جمله را منفی کنیم. در اینصورت حرکت اعراب مبتدا و خبر تغير نمی­کند و حرف «لا» تکرار می­شود. «لا محمدٌ طبيباً و لا مُمَرِّضاً»، «لا الشَّمسُ طالعةٌ و لا القمرُ ظاهرٌ». اگر با «ما» منفی کنیم تغيری در اعراب رخ نمی­دهد و یک جمله منفی می­شود. «ما محمدٌ طبيبٌ».

اگر بخواهيم يک جمله منفی را به جمله مثبت تبدیل کنیم، با رعایت علامت اعراب ادات نفی را برمی­داريم. «ليسَ محمدٌ طبيباً‰محمدٌ طبيبٌ».

تمرين 2:

عبارات موجود در نکته 1 را با ادات نفی منفی کنید. عبارات منفی را دوباره مثبت کنید.