پیوند: http://valiasr.whc.ir/

چکیده

مباحث مربوط به زن، پیوسته یکی از موضوعات جذاب و پرهیاهو بوده است.

در ایران باستان، زنان ایرانی بعد از اینکه از غارنشینی به زندگی روستایی روی آوردند به خاطر شرایطی که وجود داشت و نوع زندگی جدید به خلاقیت پرداخته و در اموری مثل کشف آتش،خانه سازی،کشاورزی، گیاه شناسی،گیاه درمانی وارد شده بودند و به مدیریت در امور زندگی می­پرداختند. درزمان مادها زنان بالادست(درباری) در ستر بوده ولی زنان پایین دست جامعه همچنان در امور زندگی مانند قبل فعالیت خود را ادامه می­دادند. در دوره هخامنشیان، زن مهمترین عضو خانواده بوده و امتیازات زیادی داشته و در برخی امور بر مردان حکومت داشته است. در دوره سلوکیان تا دوره ساسانیان، به دلیل نفوذ فرهنگی یونانیان تا مدت­ها جایگاه زن تنزل پیدا کرد ولی در دوران ساسانیان،حجاب سختی برای زنان درنظر گرفته شده بود که آن­ها پوشیده به معابر می­رفتند و پدرسالاری در جامعه حاکم بوده و زنان از آزادی اجتماعی بیشتری برخوردار بودند و دردین زرتشتی، زنان دارای مقام بوده وآن­ها به خاطر شعار یکی بودن در نزد اهورا مزدا، تفاوتی بین زن و مرد قائل نبودند.

اما در دوره اسلامی، تحول بزرگی روی داد. زن در موقعیت­های مختلف دارای شأن و جایگاه انسانی بوده و با حفظ شئون قادر به شرکت در عرصه های مختلف جامعه بوده است. عرصه سیاسی،اقتصادی،اجتماعی، ورزشی،فرهنگی و … و در عرصه خانوادگی جایگاه و مقام زن به خصوص مادر به صورت ویژه­ای دارای اهمیت می­باشد. در فرهنگ اسلامی حفظ کرامت زن بسیار ارزش داشته و زن اگر در عرصه­ای ورود پیدا ­کند باید جایگاه انسانی او حفظ شود و در حد توان جسمانی­اش فعالیت داشته باشد.

اسلام روح تازه­ای به شخصیت زن بخشیده است و هویت واقعی یک زن را به او نشان داده است و کمک نموده تا به جایگاه واقعی­اش برسد.

کلید واژه ها: شخصیت زن در اسلام ، مؤلفه،الگو.