عید قبولی طاعات و عبادات

قال الامام علی (ع): «انما هو عید لمن قبل الله صیامه و شکر قیامه، و کل یوم لایعصی الله فیه فهو عید»
امام علی (ع) فرمود: امروز تنها عید کسی است که خداوند روزه‌اش را پذیرفته و شب‌زنده‌داری‌اش را سپاس گزارده است.
و هر روز که خدا را در آن نافرمانی نکنند، آن روز عید است. (1)
ــــــــــــــــــــــــــــ
1- نهج‌البلاغه- حکمت 428

معارفی از کیهان

حدیث_عشق

 

دروغگو و مرده يكسانند؛ زيرا برترى زنده بر مرده، به سبب اعتماد به اوست. پس اگر به سخن او اعتمادى نشود، زنده نيست!

“امام على (ع)”


ڪانال رسمی ، بزرڪَـ و تعاملی همسر آسمانی

خانمها_بدانند

میشه دنبال ایده های جدید برای ابراز محبت و اثبات عاشقیت باش…!

? مثل نوشتن یه نامه‌ی کوتاه چند خطی پر مهر یا پختن یه کیک خونگی خوشمزه و ساده و…


ڪانال رسمی ، بزرڪَـ و تعاملی همسر آسمانی

عقاید اسلامی (3)

    اولین قدم برای فکر کردن در باره مطالب قبل شناخت خواسته­ های خود است، که به عنوان یک انسان چه نیازها، هدف­ها، غم­ها و شادی­هایی دارد.

واقعا من از زندگی خود چه می­خواهم، چه آینده ­ای را برای خود ترسیم می­کنم، اگر انسان تحریکات بیرونی یا درونی خود را نشناسد هیچ تسلطی نسبت به عکس العمل­های خود نخواهد داشت، دیگر نمی­تواند خود را کنترل کند، نمی­تواند رفتارهای خود را تنظیم نماید،برای انتخاب نوع زندگی، شناخت خود و محیطی که در آن هستیم یک اصل است.

    یک اصل لازم و ضروری است که جایگاه خود را در عالم مشخص کنیم. این خیلی مهم است که بدانیم ارتباط ما با اطرافیانمان چگونه است،چه نوع تفکری وجود دارد که مرا از تأثیر دیگران می­رهاند؟

    هدف داشتن کلیدی­ ترین بخش زندگی انسان است که قدرت تشخیص درست و غلط مطابق هدف خود را به انسان می­دهد. برای هدف داشتن مهم است که علاقه­ های خود را بشناسیم، درست و غلط علاقه­ های خود را به دست بیاوریم، نیازهای خود را بشناسیم و واقعی و غیر واقعی بودن آن را محک بزنیم. به طور کلی راکد نبودن و زنده بودن وابسته است به هدف داشتن.

 

 

کسب رضایت امام زمان (عج)

انسان های عفیف همواره مورد توجه اولیای الهی، به ویژه وجود مقدس حضرت مهدی (عج) قرار می گیرند. زیرا آنان را خدا دوست دارد و رضایت امام زمان (عج) در کسب رضایت خداوند متعال است.

پیامبر اکرم (ص) فرمود:

إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْحَیی الْحَلِیمَ الْعَفِیفَ الْمُتَعَفِّف[1]

خدا شخص با حیای خویشتن دار، پاکدامن، با مناعت را- که از مردم تقاضای کمک نمی کند- دوست دارد.

بنابراین عفت پیشه گان، بی تردید محبوب دل حضرت ولی عصر (عج) خواهند بود. ماجرای زیر شاهدی بر این مدعاست.

آیة الله سید باقر مجتهد سیستانی، پدر آیة الله سید علی سیستانی، برای آن که به محضر امام زمان (عج) شرفیاب شود، ختم زیارت عاشورا را در چهل جمعه هر هفته در مسجدی از مساجد شهر مشهد آغاز می کند. ایشان فرمود: در یکی از جمعه های آخرین، ناگهان شعاع نوری را مشاهده کردم که از خانه ی نزدیک آن مسجدی که من در آن مشغول به زیارت عاشورا بودم می تابید. حال عجیبی به من دست داد، از جای برخاستم و بدنبال آن نور به آن خانه رفتم، خانه ی کوچک و فقیرانه ای بود. از درون خانه نور خیره کننده ای می تابید.

در زدم. وقتی در را باز کردند، مشاهده کردم وجود مقدس حضرت ولی عصر امام زمان (عج) در یکی از اتاقهای آن خانه تشریف دارد و در آن اتاق جنازه ای را مشاهده کردم که پارچه ای سفید به روی آن کشیده بودند. وقتی من وارد شدم و با شوق تمام و اشک ریزان به آقا سلام کردم، حضرت به من فرمودند: چرا اینگونه دنبال من می گردی و رنج ها را متحمّل می شوی؟ مثل این باشید (اشاره به آن جنازه کردند) تا من دنبال شما بیایم! بعد فرمودند: این بانویی است که در دوره بی حجابی (رضا خان پهلوی) هفت سال از خانه بیرون نیامد تا نامحرم او را نبیند![2]

پی نوشت ها

[1] الكافى، ج 2، ص 112..

[2] گوهر صدف، دفتر تحقيقات مسجد على بن الحسين( ع)..

منبع : پاک نیا، عبدالکریم؛ عفاف سرچشمه زیبایی، ص: 88

hawzah.net

زن، گُل است نه کارپرداز

خانواده و ازدواج از نگاه رهبری


ما دیده‌ بودیم که گاهی مرد، زن را موجود درجه‌ دو حساب می‌کرد! امّا موجود درجه‌ دو نداریم. هر دو مثل هم هستند، هر دو از حقوق برابری در زمینه امور زندگی ـ مگر در جاهایی که خدای متعال بین زن و مرد فرقی گذاشته که آن هم روی مصلحتی است و به نفع مرد و به ضرر زن هم نیست ـ برخوردارند. باید مثل دو نفر شریک، مثل دو نفر رفیق، در خانه با هم زندگی کنند…(1)


مرد قوّام است و زن ریحان
اسلام مرد را قوّام (2) و زن را ریحان(3) می‌داند. این نه جسارت به زن است نه جسارت به مرد. نه نادیده گرفتن حق زن است و نه نادیده گرفتن حق مرد؛ بلکه، درست دیدن طبیعت آنهاست. ترازوی آنها هم اتفاقاً برابر است؛ یعنی وقتی جنس لطیف و زیبا و عامل آرامش و آرایش معنوی، محیط زندگی را در یک کفه می‌گذاریم و این جنس مدیریت و کارکرد و محلّ اعتماد و اتکا بودن و تکیه‌گاه بودن برای زن را هم در کفه‌ دیگر ترازو می‌گذاریم، این دو کفه با هم برابر می‌شود. نه آن بر این ترجیح دارد و نه این بر آن. (4)


جابه‌جایی نقش‌ها ممنوع!
بعضی از مسلک‌های غلط که مخصوص زن‌ها هم نیست ـ مردها هم گاهی همان مسلک‌ها را دنبال می‌کنند ـ دنبال این هستند که بگویند: نه! بیاییم اجناس این ترازو (نقش‌های زن و مرد) را جابه‌جا کنیم. حالا اگر این کار را بکنیم چه می‌شود؟ جز اینکه ‌اشتباه می‌کنید و جز اینکه بوستان به زیبایی و نیکی پرداخته شده را خراب می‌کنید؟ غیر از این، کار دیگری نمی‌کنید. فواید همدیگر را می‌برید، محیط خانواده را هم بی‌اعتنا می‌کنید. زن و مرد را نسبت به هم دچار تردید و دو دلی می‌کنید. آن محبّت و عشقی را که مایه اصلی کار است، از دست می‌دهید.
گاهی اتفاق می‌افتد مرد در خانه نقش زن را پیدا می‌کند. زن حاکم مطلق می‌شود و به مرد دستور می‌دهد این کار را بکن، آن کار را نکن. مرد هم دست بسته تسلیم است. خب چنین مردی دیگر نمی‌تواند تکیه‌گاه زن باشد. زن یک تکیه گاه خوب را دوست می‌دارد.
گاهی اوقات از این طرف مرد چیزهایی را به زن تحمیل می‌کند؛ فرض کنید که تمام خرید و کار و سر و کله زدن با مراجعان با خانم است. چرا؟ چون من کار دارم، وقت ندارم. مبنا وقت نداشتن است! می‌گوید باید بروم اداره، کارها را باید خانم انجام دهد. یعنی کارهای بی‌جاذبه و سنگین برای زن. البته ممکن است چند صباحی سرگرمش کند، اما کار او نیست.(5)


زن، گُل است نه کار پرداز شما
در روایات داریم «‌المراهًْ ریحانهًْ‌»، زن گل است. حالا شما ببینید، اگر مردی با یک گُلی با خشونت و بی‌اعتنایی رفتار کند و پاسِ گُل بودن او را ندارد، چقدر ظالم و بد است. مثل تحمیل کردن، زیاده‌روی کردن، زیاده‌خواهی کردن مردها از زن‌ها، توقّعات بیجا و زیادی.
«المراهًْ رَیحانهًٌْ و لَیسَتْ بقَهْرِمانَهًٍْ » قهرمان، یعنی همین کارپرداز امروز زندگی… این زن، کار پرداز شما نیست که همه‌ کارهای زندگی‌تان را روی دوش او بگذارید و بعد هم از او مؤاخذه کنید. نه! این یک گُلی است در دست شما… حتی اگر دانشمند یا سیاستمدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی، او گُل است.(6)


مرد باید برود کار کند
قرآن می‌فرماید: «‌الرجال قوّامونَ علی النساء»؛ یعنی سرپرستی امور خانواده به عهده‌ مرد است. مرد باید برود کار کند. معیشتِ خانواده به عهده‌ اوست. زن هرچه ثروت دارد مال خودش است. امّا معیشتِ خانواده بر دوش او نیست.(7)


نه مرد‌سالاری و نه زن‌سالاری
این طور هم نیست که بگوییم همه جا خانم باید از آقا تبعیت کند؛ نخیر. چنین چیزی نه در اسلام داریم و نه در شرع. « الرّجالُ قَوّامونَ علی النّساءِ» معنایش این نیست که زن بایستی در همه‌ امور تابع شوهر باشد. نه! یا مثل برخی از این اروپا ندیده‌های بدتر از اروپا و مقلّد اروپا، بگوییم که زن بایستی همه‌کاره باشد و مرد باید تابع باشد. نه این هم غلط است. بالاخره دو تا شریک و دو تا رفیق هستید. یک جا مرد کوتاه بیاید، یک جا زن کوتاه بیاید. یکی اینجا از سلیقه و خواست خود بگذرد، دیگری در جای دیگر، تا بتوانید با یکدیگر زندگی کنید.(8)


*پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای
1.خطبه‌ عقد مورخه‌ 19/3/1372
2. ‌اشاره به آیه‌ کریمه‌ : الرجال قوامون علی النساء (نساء، 34).
3. ‌اشاره به حدیث معروف علی(ع): المراهًْ ریحانهًْ و لیست بقهرمانهًْ،(بحار‌الانوار، ج 100، ص 253).
4.خطبه‌ عقد مورخه‌ 22/12/1378
5.خطبه‌ عقد مورخه‌ 22/12/1378

6.خطبه‌ عقد مورخه‌ 28/6/1379
7.خطبه‌ عقد مورخه‌ 28/6/1379
8.خطبه‌ عقد مورخه‌ 19/1/1377

معارفی از کیهان

عقاید اسلامی (2)

    شاید خود متوجه نباشیم که چطور تصمیم می­گیریم و انتخاب می­کنیم، در نظر ابتدائی همه چون عاقلیم و چون فطرت خداجویی و تشخیص حق از باطل و درست از غلط داریم که در انتخاب­ها و تصمیمات خود شک نمی­کنیم، می­پنداریم که هر تصمیمی می­گیریم درست است چون خود را محق می­دانیم، چون من موجودی هستم که باید انتخاب کنم، چون من آزادم و زندگیم را خود می­سازم.

    چقدر زیبا است که در این تصمیم گیری­های خود دقت کنیم که بر چه مبنایی است؛ اینجا خصوصیات انتخاب­هایی را که بر مبنای اعتقاد راسخ به خدا صورت می­گیرد صحبت می­کنیم.

اولین قدم باید بدانیم در چه زمان­هایی ما به سراغ خدا می­رویم؛ کجا یاد خدا می­افتیم، چه انتظاری از خدا داریم، آیا خدا هم باید از ما انتظار داشته باشد ؟ یا نه انتظارات خدا انسان را در تنگنا قرار می­دهد؟

    تا هفته­ آینده در این موارد دقت کنید و برای خود جواب­هایی را بیابید…

21رمضان شهادت حضرت عای علیه السلام

سالروز قیام خونین 15 خرداد

بیمه یک ساله از عذاب(چراغ راه)

قال‌النبی(ص): «من احیا لیلهًْالقدر، حول عنه العذاب الی السنهًْ القابله»
پیامبر گرامی اسلام(ص) فرمود: کسی که شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آینده از او روی می‌گرداند. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- بحارالانوار، ج 95، ص 145