ارتباط کلامی همسران از منظر اسلام و روانشناسی

چکیده پایان نامه خانم فاطمه علیرضایی

روابط کلامي همسران در بهبود زندگي زناشويي اهمیت دارد. چراکه از مهم‌ترين عوامل اختلاف در زندگي و يا حتي طلاق عدم اصلاح ارتباط کلامي و غيرکلامي ميان همسران است که از آن غفلت بسيار مي‌شود؛ پس با ارائه‌ راهکارهاي عملي بر طبق رهنمودهاي ائمه اطهار علیهم السلام و علم روان شناسي زوجين را در جهت رسيدن به پايداري و صميميت در روابط و بخصوص روابط کلامي ياري می رساند.

   ارتباط به معنای به طناب بستن، مقید شدن و رابطه داشتن است و واژه های مرابطه، اتصال، لقی، عاشر صفح به عنوان مترادف ارتباط به کار می روند. ارتباط همسران به صورت کلامی و غیر کلامی مطرح می گردد که انواع غیر کلامی آن حالات مختلف افراد که شامل شکل نشستن و ایستادن، طرز قرار گرفتن دست ها، ارتباط چشمی، بوی خوش و پوشش ظاهری می باشد. روابط سالم و سازنده بین زوجین دارای ویژگی های خاصی است که شامل سخن گفتن مؤدبانه و محبت آمیز،پاسخ منطقی به عیب جویی های دیگران،روحیه دادن در مشکلات، استقبال و بدرقه همسر، خوشرویی، خوش اخلاقی و معاشرت نیکو و درست تقاضا کردن می باشد. همچنین برای داشتن رابطه درست و مؤثر بین همسران راهکار هایی وجود دارد که می توان به راهکار های انتقاد سازنده، مشکل گشایی، بیان تذکر صحیح، بینشی – شناختی و حفظ ریاست مردان که شامل پذیرش مدیریت شوهر و اطاعت از او، احترام به رأی وسلیقه همسر و حفظ آبروی وی، اشاره کرد.

 واژگان کلیدی: همسران، ارتباط کلامی ، ارتباط غیر کلامی ، اسلام ،روانشناسی

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.