تجمّلات برای یک جامعه، مضر و بد است. آن کسانی که با تجمّلات مخالفت می‌کنند، معنایش این نیست که از لذت‌ها و خوشی‌هایش بی‌اطلاعند، نه! آن را کاری مضر برای جامعه می‌دانند. مثل یک دارو یا خوراکی مضر. با تجمّلات زیادی، جامعه زیان می‌کند. البته در حد معقول و متداول ایرادی ندارد. اما وقتی که همین طور مرتب پای رقابت و مسابقه به میان آمد، اصلاً از حدّ خودش تجاوز می‌کند و به جاهای دیگر می‌رود.(1)

برخی، اسراف می‌کنند. می‌ریزند و می‌پاشند.
در این روزگار که فقرایی در جامعه هستند، کسانی هستند که اولیات زندگی هم درست در اختیارشان نیست، این کارها اسراف است، زیادی است، بی‌خود است. هر کس بکند خلاف است.(2)

بعضی از مردم با این کاری که می‌شود با آن ثواب برد، گناه می‌برند. با اسراف‌هایی که می‌کنند، با خلاف‌هایی که انجام می‌دهند، با آمیختن این عمل حَسن و حسنه به کارهای حرامی که انجام می‌دهند. حرام همه‌اش هم این نیست که محرم و نامحرم و این چیزها باشد. آنها هم البته حرام است، امّا ریخت و پاش زیادی هم حرام است. اسراف حرام است. سوزاندن دل مردمی که ندارند در مواردی واقعاً حرام است. زیاده‌روی کردن،‌ حرام و حلال کردن برای اینکه بتواند جهیزیه‌ دخترش را فراهم کند، اینها حرام است.(3)

بنده راضی نیستم از کسانی که با خرج‌های سنگین و با اسراف در امر ازدواج، کار را بر دیگران مشکل می‌کنند. البته با جشن و شادی و مهمانی موافقیم ولی با اسراف مخالفیم.(4)

چقدر دخترها و پسرها که اگر ازدواج هم می‌کنند به خاطر بی‌بندوباری پولدارها، احساس کمبود می‌کنند، احساس غُصه می‌کنند، فکر می‌کنند چیزی کم دارند، احساس سرکوفت می‌کنند.(5)
____________________
1. خطبه‌ عقد مورخه‌ ۲۰/۴/۱۳۷۰ 2. خطبه‌ عقد مورخه‌ ۱۱/۶/۱۳۷۲
3. خطبه‌ عقد مورخه‌ ۹/۱۱/۱۳۷۶ 4. خطبه‌ عقد مورخه‌ ۲۴/۵/۱۳۷۴
5. خطبه‌ عقد مورخه‌ ۵/۱۰/۱۳۷۵
*پايگاه اطلاع‌رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت‌الله خامنه‌ای