مجلس اول

 زیارت به معنای دیداری عاشقانه و از روی معرفت و سراسر محبت به محبوب است که در آن نوعی بیعت و سرسپردگی خوابیده است .

 و حتی فرصتی است برای عرضه خویشتن بر ترازوی عقل محض.

 زیارت به نوعی ایستادن در برابر آیینه  است.

 که موجبات قرب را فراهم می کند .

 زیارت گاهی به حضور است

 گاهی در حرم

 گاهی با ذکر مناقب و فضائل آل طاها و یاسین

 و یا احساس شادمانی و سرور در موالید

 و تالم و اندوه در مصائب

 چون در همه اینها یک نوع ارتباط قلبی و عقلی بوجود می آید .

 پس زیارت مطلق توجه است.

 و می شنویم  که پيغمبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: كسي كه من يا يكي از فرزندانم را زيارت كند، روز قيامت به زيارت و ديدار او خواهم رفت و از هراس‏ها و وحشت‏هاي آن نجاتش خواهم داد؛ «من زارنى أو زار أحداً من ذريتى زرته يوم القيامة فأنقذته من أهوالها»[ وسائل، كتاب الحج، ابواب المزار، باب 2، ح23، ج14، ص332].

 حضور پيدا كردن در مقابل امام معصوم يا مرقد مطهر او فيضي است كه مرحله‏اي از زيارت با آن تحقق مي‏يابد، ولی در هر زيارتي اين‏گونه است كه بعد از ديدار ظاهري و تعارف متداول به گفتگو با مزور و معشوق مي‏نشينند تا ديدار را طولاني‏تر و لذت وصال را بيشتر كنند.بهترين عامل براي اطاله گفتگو، اظهار عشق و ارادت به معشوق و ذكر كمالات و نيكويي‏هاي اوست.

 زائر، گاهي با بيانات خود كمالات مزور را ترنّم مي‏كند كه اين‏گونه ثناخواني فقط بيانگر ميزان ارادت زائر، اعلام تولي نسبت به وي و تبري از دشمنان او، ابراز احساسات و تعيين موضع وي است.

 اما گاهي از زبان معصوم ثنا مي‏خواند كه اصطلاحاً اين‏گونه زيارت‏نامه‏ها را زيارت مأثور مي‏نامند.

 چنين زيارت‏نامه‏ هايي نه تنها كيفيت اظهار ارادت و ابراز تولّي و تبرّي را مي‏آموزد، بلكه متني است براي شناخت مزور و آگاهي از منزلت او.

 منبع : ادب فناي مقربان حضرت آیه الله جوادی آملی  جلد1

 آسمان بآزادی کوس خیرمقدم زد            زهره با دوصد شادی نغمه دمادم زد

 عشرت خدا دادی ساز عیسوی دم زد       صورت پریزادی راه نسل آدم زد

                      فتنه رخش بر باد  نقد دین و ایمان داد

شمع شاهد وحدت باز در تجلی شد            نقش باطل کثرت محو «لا» و «الا» شد

تا که رایت نصرت زیب دوش مولا شد           ساز نغمه عشرت تا بعرش اعلی شد

                    عیش و کامرانی را شاه عشق فرمان داد

شاد باش ای مجنون صبح شام غم آمد             با قدی بسی موزون لیلی قدم آمد

اسم اعظم مکنون مظهر اتم آمد                     گنج گوهر مخزون معدن کرم آمد

ای حجاب ربانی تا بچند پنهانی                   جلوه کن بآسانی همچو صبح نورانی

 ديوان كمپاني