راوی نقل می کند: در خدمت حضرت رضا ع بودم، آن موقعی که ولیعهد مأمون بود. مردی از خوارج که کاردی مسوم را در لباسش پنهان نموده بود، به دوستان خود گفت: «می روم پیش این کسی که مدعی است پسر پیغمبرم و ولی عهد مأمون شده ببینم چه دلیلی برای این کار خود دارد. اگر دلیل قانع کننده ای داشت قبول می کنم وگرنه مردم را از دستش آسوده نمایم.» وارد شد. قبل از ان که چیزی بپرسد، امام به او فرمود: «جواب سؤالت را می دهم مشروط بر این که یک شرط را بپذیری.» گفت:

 «چه شرط؟» فرمود:

 «به شرط این که اگر جواب سؤالت را دادم و قانع شدی کاردی که در آستین پنهان کرده ای بشکنی و دور بیندازی!» مرد خارجی مذهب متحیر ماند و کارد را خارج نموده دسته اش را شکست. آنگاه پرسید:

 «چرا ولایتعهدی این ستمگر را پذیرفتی با اینکه آن ها را کافر می دانی؟ و تو پسر پیامبری، تو را چه بر این کار واداشت؟» فرمود:

 «بگو ببینم این ها در نظر تو کافرند یا عزیز مصر و اطرافیانش؟ مگر این ها به وحدانیت خدا قائل نیستند؟ با این که آن ها نه خدا را می شناختند و نه موحد بودند، یوسف پسر یعقوب، که پیامبر بود و پدرش نیز پیامبر بود، به عزیز مصر که کافر بود گفت: «مرا وزیر دارایی خود قرار ده که مردی وارد و امین هستم.» و با فرعون ها نشست و برخاست می کرد. من از اولاد پیامبرم مرا به این کار مجبور کرد و به زور مرا وادار کرد چرا کار مرا نمی پسندی و از من خوشت نمی آید؟!» مرد خارجی مذهب گفت:

 «ایرادی بر شما نیست من گواهی می دهم که تو پسر پیامبری و راست می گویی!»

 محمد بن  عرفه می گوید: به حضرت رضا ع عرض کردم:

 «چه موجب شد که این کار را پذیرفتی؟» فرمود: «آن چه جدم امیرالمؤمنین را وادار نمود که در شورا وارد شود.» منظور شورای شش نفره ای است که عمر بن خطاب تعیین نمود تا خلیفه ی بعدی را از میان خود انتخاب نمایند و عبدالله فرزندش را هم مسئول این گروه قرار داد و به او سفارش نمود که اگر از تعیین خلفیه ی بعدی سرباز زدند آن ها را گردن بزن!