پیوند: http://valiasr.whc.ir/

امام رضا(علیه السلام) فرمود:

رحم‌الله عبدا احیا امرنا (یعنی)، یتعلم علومنا و یعلمها الناس فان الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتبعونا.

خداوند رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند. یعنی علم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد.

زیرا اگر مردم بر سخنان نیک ما آگاهی پیدا کنند قطعاً از ما پیروی خواهند کرد. (عیون اخبار الرضا ج 1 ص 620)

بنابر فرمایش امام(ع) هرکس به اندازه تلاش خود می‌تواند در مرتبه‌ای از مراتب احیاکنندگان دین قرار بگیرد.

در حدیث داریم که شخصی که چهل حدیث از احادیث ما را حفظ کند خداوند او را در روز قیامت عالم و فقیه مبعوث می‌کند. منزلت مردم را به اندازه روایتی که از ما اهل بیت نقل می‌کنند بشناسید. (یعنی هرکس بیشتر و بهتر روایت کند مقامش بالاتر است. (اصول کافی ج 1 ص 62-64)

تأکید آیت‌الله بهجت به انس ارتباط با روایات اهل بیت(ع)

آیهًْ‌الله بهجت می‌فرمود:

ما باید با احادیث سر کار داشته باشیم و آنها را مطالعه کنیم. چرا که شفا در اینهاست. چقدر زشت است که مثلاً بگویند: امام زمان(ع) در خیابان صفائیه قم به منبر رفته‌اند و ما بی‌اعتنایی کرده در آن مجلس شرکت نکنیم. به هر اندازه از بیانات اهل بیت(ع) دور باشیم، از خود ایشان دوریم. ممکن است به خاطر کثرت مراجعه به احادیث برای ما علم مطالب پیدا شود و مذاق ائمه(ع) برای ما معلوم گردد. اگر به واسطه عدم مراجعه به روایات معصومین(ع) چیزهایی از ما فوت شود که مأذون نباشیم، چه عذری خواهیم داشت؟

ایشان نقل می‌کنند:

در مدرسه شیرازی سامرا در سوم رجب و روز وفات امام هادی(ع) روضه بود. واعظی پیرمرد که سیدی لاغر اندام و بزرگوار بود، منبر رفت. واقعاً منبری عجیب بود. تمام منبر او روایات بود. مانند او را تاکنون ندیده‌ام. از اول تا آخر منبر کلمه‌ای غیر از روایت نگفت. هرگاه حدیث مشکلی را می‌خواند، بلافاصله آن را با حدیثی دیگر شرح می‌داد. غالباً نیز احادیث کوتاه می‌خواند.

واقعاً از کمالات انسان است که یک ساعت صحبت کند و از خود هیچ نگوید. والآن تعجب می‌کنم که او چگونه مصیبت خواند. بله عکسش را هم دیده‌ام که در منبر حتی یک روایت هم گفته نمی‌شود و همه‌اش بحث سیاسی است (نکته‌های ناب ص 56-74-90)

اهمیت مجلس علم‌آموزی
درباره اهمیت شرکت در مجالس اهل بیت و فراگیری علوم اسلامی،

مرحوم آیهًْ‌الله بهجت می‌فرمود:

یک وقتی من آیهًْ‌الله سیدعلی قاضی را در عالم رؤیا دیدم. به من گفت:

اگر تعارضی میان درس از یک طرف نماز جماعت (و یا نماز اول وقت) از سویی دیگر پیش آمد، درس و بحث مقدم است. چون نماز جماعت مستحب بوده و درس و کلاس واجب است (زمزم عرفان ص 67)

روشن است که مقصود ایشان از طرح این مطلب، تأکید بر اهمیت اشتغال به تحصیل معارف اسلامی است، نه اینکه عادت کنیم نماز را از وقتش به تأخیر بیندازیم.

همچنین شهید مطهری نقل می‌کند:

مرد انصاری از رسول خدا(ص) پرسید: اگر همزمان تشییع جنازه شخصی باشد و یک مجلس علمی که از آن بهره‌مند می‌شویم، تشکیل شود، شرکت در کدامیک بهتر است؟

پیامبر فرمود:

چنانچه افرادی هستند که همراه جنازه بروند آن را دفن کنند، بهتر است در مجلس علم شرکت کنی. زیرا حضور در جلسات علمی از حضور در هزار تشییع جنازه و از هزار عیادت بیمار و از هزار شب عبادت و هزار روز روزه و هزار درهم تصدق و هزار حج غیر واجب و هزار جهاد غیر واجب بهتر است.

حضور در محضر عالم کجا و شرکت در تشییع جنازه کجا؟ مگر نمی‌دانی، به وسیله علم است که خدا اطاعت می‌شود و به وسیله علم است که عبادت خدا صورت می‌گیرد. خیر دنیا و آخرت توأم با دانش است. همانطور که شر دنیا و آخرت با جهل و نادانی توأم است (داستان راستان ص 370)

مطلب را با سخنی از امام حسین(ع) به پایان می‌بریم:

هر کس در مجلسی حضور یابد که در آن امر ما احیاء می‌شود، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، قلب او نمی‌میرد.

(ترجمه الخصائص الحسینیه ص 192).

محمدمهدی رشادتی معارفی از کیهان