عقاید از عقد و گره می­آید و منظور تفکرات و جهت­ های فکری است که با تمام اعمال،رفتار،احساسات وتخیلات انسان گره می­خورد، به نحوی که بدون توجه مطابق آن­ها عمل انجام می­شود و یا عکس العمل صورت می­گیرد.

    به طور کلی برای انسان دومحور فکری می­توان در نظر گرفت:

1ـ خدامحوری که باید بر اساس این دیدگاه تمام ورودی­هاو خروجی­های انسان بر مبنای اوامر و نواهی الهی باشد و هر لحظه انسان در خود بیابد که به خدا نزدیک­تر شده است و احساس آرامشش بیشتر گردیده است و نأیید اعمال و نیاتش را از عقل،شرع و عرف عاقل می­تواند دریافت کند!

2- خودمحوری که اصل در آن به انواع و شکل­های مختلف می­تواند نمایان گردد،از نمادهای کاملآ بی خدایی مثل شیطان پرستی تا اعمالی که ظاهری خدایی دارد ولی همراه با غرور، تکبر و مکر و حیله­گری باشد. در بحث عقاید باید انسان خودرا به چالش بکشد و ریشه­ی تمام اعمال ظاهری و خیالات،احساسات و تفکرات خود را پیدا کرده خود را نقد کند.

مهمترین نکته در بحث عقاید داشتن یک میزان و معیار است تا خود را با میزان مقایسه کند.