خالد: السَّلام عليکِ

مريم: و عليکَ السَّلامُ

خالد: إسمي خالد، ما اسمُکِ

مريم: اسمي مريم

خالد: کيف حالُکِ؟

مريم: بخير، والحمدُ للهِ. و کيفَ حالُکَ يا خالدُ؟

خالد: بخير، والحمدُ لله. شکراً لکِ

مريم: من أينَ أنتَ يا خالد؟

خالد: أنا من مصر، أنا مصريٌّ، و أنتِ من أينَ؟

مريم: أنا من ايران، أنا ايرانيَّة

خالد: أهلاً و سهلاً يا مريمُ

مريم: في أمان الله

خالد: مع السلامة و الی اللقاء

للتعريب

رجاءً أُکتبْ الحوارَ التالي بالعربية

خالد: شغل شما چيست؟

مريم: من معلم هستم. شما چکار می­کنيد؟

خالد: من طلبه هستم و در مدرسه علميه درس می­خوانم.

مريم: شما زبان عربی را کجا خواندی؟

خالد: من زبان عربی را در کانون زبان خواندم.

مريم: الآن می­خواهيد چکار کنيد؟

خالد: می­خواهم به ديدن کشورهای عربی بروم.

مريم: چرا؟

خالد: برای اينکه ديدن کشورهای عربی به فهم زبان عربی کمک می­کند.

مريم: آفرين، زندگی با آنها و خواندن روزنامه­هايشان ضروری است.

خالد: آری، بدون شکّ فهميدن افکار آنها و ديدن عادت­ها و سنت­های آنها مفيد است.

مريم: شما تلويزيون نگاه می­کنيد؟

خالد: بله، خصوصاً برنامه­های عربی را، شما چطور؟

مريم: من هم برنامه­ های عربی را نگاه می­کنم. راستی شما کجا زندگی می­کنيد؟

خالد: من در يک آپارتمان کوچک زندگی می­کنم.

مريم: فردا به زبان عربی در باره چه چيز صحبت کنيم؟

خالد: در باره کشورهای عربی که در دو قاره آسيا و آفريقا واقع شدند.

مريم: خيلی خوب است. من يک نقشه دارم. به امید ديدار

خالد: به اميد ديدار