قال الامام علی‌ (ع): «کم من مستدرج بالاحسان الیه، و مغرور بالستر علیه، و مفتون بحسن القول فیه، و ما ابتلی الله سبحانه احدا بمثل الاملاء»

امام علی (ع) فرمود:

چه بسیار کسی که با احسانی که در حق او شده به استدراج (سیر تدریجی به سوی هلاکت) مبتلا گردیده،

و چه بسیار بنده‌ای که به خاطر اینکه گناهش را پوشانده‌اند مغرور شده،

و چه بسیار بنده‌ای که به خاطر آنکه از او نیک گفته‌اند، دچار فتنه و لغزش گردیده است،

و خداوند سبحان هیچ‌کس را با چیزی (مصیبتی) مثلا املاء (مهلت دادن برای هلاکت) مبتلا نکرده است. (1)
_____________________
1- نهج‌البلاغه- حکمت 116 و 260