در محضر امیرالمؤمنين:

و هانت علیه نفسه من امر علیها لسانه
و ان که زبان را بر خود حاکم کند خود را بی ارزش کرده است.

یکی از خصوصیات ذاتی انسان ارزشمند بودن انسان است انسان ذاتش بزرگمنش و ارزشمند است عالی است و هر کس خود را با پستیها همراه نسازد خواسته های درونیش همیشه او را به طرف خوبی و عدالت و کمال سوق میدهد اگر انسان را تحت تعلیم خلاف واقع قرار ندهند خود انسان خود را امر به خوبی می کند.

اما گاه انسان در کوران انتخاب و در جنگ بین خوب و بد و افراط و تفریط و عدالت پایش می لغزد و از مسیر کمال و زیبایی دور میماند آنگاه دست عقل و لطف الهی به کمک انسان می آید لطف الهی و توجه خاص خداوند شامل حالش میشود و انسان در معرض توبه قرار میگیرد و اگر توبه کردن را انتخاب کند دوباره به جای اول باز میگردد و حرکت به طرف کمال را می تواند اغاز کند

یکی از چیزهایی که انسان را به طرف کمال سوق میدهد سکوت است

شاعر میگوید:

صمت و جوع و سحر و خلوت و ذکر به دوام ناتمامان جهان این پنج گرداند تمام

صمت به معنای سکوت است سکوت همراه با تفکر
يكي از موانع بزرگ حرکت به طرف کمال صحبت کردن بی مورد است همانطور که پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم میفرماید:

کسیکه زیاد صحبت میکند نشانه کم عقلی اوست سکوت به انسان فرصت میدهد تا بر روی دریافتهای خود از جانب حسهای مختلف و تحریکات متفاوت درونی و اتفاقات و تحریکات بیرونی از خوبیها و بدیهایی که برای انسان اتفاق می افتد فکر کند و آنها را تحلیل نماید و درستی و خطای داده ها را بدست آورد اما وقتی به گفته حضرت علی علیه السلام حرف زدن را بر خود مسلط کند و دایم حرف بزندآنوقت نمیتواند تصویر صحیحی از پیرامون خود و اتفاقاتی که برایش می افتد برای خود ترسیم کند و تمام آنچه برای خود ترسیم می کند تخیلی و یا توهمی می شود و در این صورت است که نتیجه این خیال پردازیها و توهمات توقع بیجا عکس العمل های هیجانی و غلط، برخوردهای اشتباه و در آخر کلام نهایی و فصل الخطاب را

مولی الموحدین امیر مؤمنان حضرت علی علیه السلام میفرمایند :

کسی که زبان را بر خود حاکم نماید خود را بی ارزش کرده است

از خدا میخواهیم که قدرتی به ما بدهد تا بتوانیم بیشتر فکر کنیم و کمتر حرف بزنیم