مدرسه علمیه حضرت ولی عصر (عج) تهران
مقام معظم رهبری: طلبه باید منشا امید وشور ونشاط و تحرک باشد.
مقام معظم رهبری: طلبه باید منشا امید وشور ونشاط و تحرک باشد.
پیوند: http://valiasr.whc.ir/
دوستان سلام، امیدوارم حالتون خوب باشد، به آنجا رسیدیم که در مقابل چه چیزهایی باید صبر کرد؟
میگویند نام صبر، صبر شده است چون صبر اسم میوهای است که خیلی تلخ است،
صبر کردن هم برای انسان خیلی سخت، مشقت بار و تلخ است پس همان نام را روی این عمل انسانی گذاشتهاند؛
این جا سؤالی مطرح است،چرا انسان باید اینقدر در مقابل این همه چیزی که بر خلاف میلش است صبر کند؟
چرا زندگی اینقدر به انسان تنگ میگیرد؟
زندگی چیست که اینقدر آزار دارد؟
در حالی که اینقدر جلوههای زیبا و قشنگ دارد؟
وقتی احساس خود را نسبت به دنیا جویا میشویم، میبینیم دورنمای زندگی و دنیا بی نهایت دلنشین و جالب است،
آنقدر جالب و دلنشین که انسان دوست دارد در دنیا باشد، زندگی کند و برای آنچه درونش دائم نجوا میکند
تلاش کند که تو بخواه میرسی!
مگر تو از دیگران کمتری؟! تو لیاقتش را داری! مثل بقیۀ مردم، ببین همه به هر چه خواستهاند رسیدهاند؟!!!
تو هم میرسی فقط اراده کن!چه حرفهای قشنگ و وسوسه انگیزی!
و انسان چند پیام بزرگان و حدیث و آیه هم همراه این حدیث نفسها میکند که نه باید تلاش کنم و به خواستههایم برسم!
و این میشود اول تصمیم برای حرکت! چه شور و شوقی! چه انرژی مضاعفی!
پس سراغ الگو میرود عالیترین نمونهای که پیشرفتی همانند آنچه او میخواهد را دارد پیدا میکند،
چستجو در زندگی او را سرلوحۀ کارهایش قرار میدهد، میجوید و مییابد و شروع میکند کاملآ مطابق الگو رفتار میکند،
اما وای چه اتفاقی افتاده یک روز دو روز ، بیشتر …اما کم کم انرژی ته میکشد آن همه آرزو .
امید کم کم کمرنگ میشود و انسان بعد از مدتی که از رسیدن به خواستههایش نا امید میشود با وضعی بدتر و پریشانتر از قبل زندگی را مانند کوهی از زهر قطره قطره و جرعه جرعه مینوشد، تفسیری از این حالش ندارد هر چه بیشتر فکر میکند کمتر میفهمد مثل این است که اصلا خود را نمیشناسد؛ چه بگویم بعد از این دوره ناامیدی، ناباوری، بیاعتمادی به همه چیز به یاد آخرین راه حل و دست آویزش میافتد،
« غیب» همان که هر گروه و فرقهای به نوعی از آن کام میگیرند, پس از مصادیق مختلف آن استفاده میکند از دعا و نیایش گرفته تا سر کتاب باز کردن و فال قهوه گرفتن و پیش دعا نویس رفتن و… !!!
اما چه فایده فقط مدتی مشغول شده است ولی شرایط بهتر که نشده بدتر هم شده است چون حتی کارهای روزمرهش را که قبلا راحت انجام میداد الان مختل شده!!!
خدایا چه شده است!!! چه بر سر زندگی من آمده من که مطابق عقل و رفتار بزرگان و آیات و احادیث و… عمل کردم
پس چه را هر چه بیشتر تلاش میکنم کمتر به نتیجه میرسم و شاید بعضی وقتها اصلا نمیرسم!!!
چه دردسرتان دهم میسوزد و میسازد و متأسفانه کم کم پلههای ناامیدی را یکی یکی بالا میرود!
اما دوست خوبم تمام این مراحل شکنجه گونه میتواند نباشد!
میتوان خیلی راحتتر مراحل رشد و کمال را طی کرد، با راه حلی تقریبآ آسان ،
چرا میگویم تقریبآ چون ابتدای این راه حل سخت است اما اگر بدانی و مطابق آن عمل کنی و استقامت به خرج دهی
کم کم راه آسان شده و آسان نه شیرین میشود.
بقیه را در نوشتاری دیگر میگویم
شاد و صبور باشید
نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط حوزه علمیه ولی عصر (عج) در 1395/08/21 ساعت 09:44:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |