مدرسه علمیه حضرت ولی عصر (عج) تهران

رسول الله صلى‏ الله‏ علیه‏ و‏آله :

خَیرُ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ وَشَرُّ الدُّنیا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ ؛

خیر دنیا و آخرت با دانش است و شرّ دنیا و آخرت با نادانى.

کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۵۱، ح۳۶۴۷۲

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA Styles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true”
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
lse” UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″/>

عرض حاجت به دخت موسی کن ، هر چه خواهی از او تمنا کن

چون نگاهت به قبر او افتاد، گفت و گو با مزار زهرا کن

امام رضا (ع) فرمود: «هرکس معصومه (س)را در قم زيارت کند، مانند کسي است که مرا زيارت کرده است.

سالگرد وفات جانگداز حضرت معصومه (س) تسلیت باد.

 رحلت ملکوتی حضرت آیت الله خوشوقت را به محضر امام زمان(عج)و شیعیان جهان تسلیت عرض می نماییم.

از امام صادق عليه السلام پرسيده شد : تقوا چيست ؟ ايشان فرمودند” ان لا يفقدك الله حيث امرك و لا يراك حيث نهاك"هرجا خداوند تو را فرمان داده است حضور داشته باشي و در جايي كه نهيت فرموده ديده نشوي.[1]

علامه جعفري در مورد تقوا چنين مي گويد: تقوا يعني نگهداري نفس از انحرافات و خطاهايي كه آدمي را به سقوط مي كشاند . اگر بخواهيم اين تعريف را با يك جمله ي فني بگوييم ، بدين شكل در مي آيد : تقوا عبارت است از صيانت تكاملي ذات ، جلوگيري شديد از برخورداري از استعداد انعطاف به طرف پليدي ها و خودكامگي ها و به فعليت رساندن استعداد اعتلاي ذات در مسير حيات معقول روبه جاذبه كمال مطلق است. اگر كسي به اين نوع صيانت ذات توفيق نيابد ، اولين چيزي را كه از دست خواهد داد هويت شخصيتي خويش است اين از دست دادن به آن معني نيست كه وجود او به عدم مبدل شود بلكه هويت شخصيت كسي كه خود را از تقوا محروم كرده است ، مانند ماده‌ي قابل انحلال در مايع در وسايل زندگي محلول مي شود و از فعاليت مي‌افتد . اين شخصيت كه همان نفس فطري اولي است كه در گذرگاه ابديت به ثمر رسيده و به وسيله‌ي تقوا ذات خود را با صيانت تكاملي براي ورود به لقاءالله در ابديت آماده كرده است[2].

آيه الله مصباح در كتاب رستگاران پيرامون لغت تقوا چنين گفته اند: “برحسب لغت هيچ تفاوت معنايي بين واژه هاي تقوا ، تقيه ، تقاه و اتقا وجود ندارد “. در قرآن نيز اين واژه ها به يك معنا به كار رفته است . هم چنين درصدر اسلام و تا ده ها سال اين كلمات بين مردم و مسلمانان نيز يك معنا بيشتر نداشت و از اين رو به جاي يكديگر استعمال مي شد . براي مثال در نهج البلاغه كلمه “تقيه” به معناي تقوا به كار رفته است ” فاتقوالله عبادالله تقيه ذي لب شغل التفكر قلبه"  پس اي بندگان خدا بترسيد ، مانند ترسيدن خردمندي كه فكر و انديشه [روز رستاخيز] دل او را مشغول ساخته است . اما به تدريج تغييراتي در معنا و مفهوم كلمه ” تقيه ” به وجود آمده و اين واژه اصطلاح خاصي در فقه پيدا كرده است . البته اين معناي اصطلاحي جديد با معناي لغوي بي ارتباط نيست[3].

 از آنچه در اطراف لغت تقوا گفته شد تا اندازه اي مي توان معنا و حقيقت تقوا را از نظر اسلام دانست.شهيد مطهري مي گويد:تقواي ديني و الهي يعني اينكه انسان خود را از آنچه از نظر دين و اصولي كه دين در زندگي معين كرده ، خطا و گناه و پليدي و زشتي شناخته شده ، حفظ و صيانت كند و مرتكب آنها نشود ، چيزي كه هست حفظ و صيانت خود از گناه كه نامش ” تقوا” است به دو شكل و دو صورت ممكن است صورت بگيرد و به تعبير ديگر ما دو نوع تقوا مي توانيم داشته باشيم تقوايي كه ضعف است و تقوايي كه قوت است.

نوع اول اينكه انسان براي اينكه خود را از آلودگي هاي معاصي حفظ كند از موجبات آنها فرار مي كند و خود را هميشه از محيط گناه دور نگه مي دارد ؛ شبيه كسي است كه براي رعايت حفظ الصحه خود كوشش مي كند خود را از محيط مرض و ميكرب و از موجبات انتقال بيماري دور نگه دارد.

نوع دوم اينكه  در روح خود حالت و قوتي به وجود مي آورد كه به او مصونيت روحي و اخلاقي  مي دهد كه اگر فرضاً در محيطي قرار بگيرد كه وسايل و موجبات گناه و معصيت فراهم شده آن حالت و ملكه ي روحي او را حفظ مي كند و مانع مي شود كه آلودگي پيدا كند لازمه‌ي اينكه انسان حيات عملي و انساني داشته باشد اين است كه تابع اصول معيني باشد و لازمه ي اينكه انسان از اصول معيني پيروي كند اين است كه اموري كه با هوا و هوس او موافق است ولي با هدف او و اصول زندگاني او منافات دارد پرهيز كند ولي لازمه‌ي همه‌ي اينها اين نيست كه انسان اجتنابكاري از محيط و اجتماع را پيشه سازد.راه بهتر و عاليتر اين است كه انسان در روح خود ملكه و حالت مصونيتي ايجاد كند كه در آن حالت ، حافظ و نگه دار او باشد.^*

   *-مرتضي مطهري،ده گفتار،ص23،چاپ28، 1388.

 
از امام صادق عليه السلام پرسيده شد : تقوا چيست ؟

ايشان فرمودند” ان لا يفقدك الله حيث امرك و لا يراك حيث نهاك"هرجا خداوند تو را فرمان داده است حضور داشته باشي و در جايي كه نهيت فرموده ديده نشوي.

هوالله  

هرکسی که کلمه ای به من بیاموزد مرا بنده ی خود کرده است.

امام علی (ع)

«اگر خداي نخواسته در مركز علم خود را اصلاح نكرديد به هر جا كه برويد مردم را منحرف ساخته به اسلام و روحانيّت بدبين خواهيد كرد».«اگر شما درس بخوانيد ممكن است عالم شويد ولي بايد بدانيد كه ميان مهذّب و عالم خيلي فاصله است. هر چه اين مفاهيم در قلب سياه و غير مهذّب انباشته گردد حجاب زيادتر مي شود، در نفسي كه مهذّب نشده علم حجاب ظلماني است، علم نور است ولي در دل سياه دامنه ظلمت و سياهي را گسترده‌تر مي سازد.» امام خميني (دام ظلّه العالي)

صفحات: 1· 2

  سختي قبض روح به روايت اميرالمؤمنين (علیه السلام)

سختی جان کندن و حسرت از دست دادن دنیا، به دنیاپرستان هجوم آورد. بدن ها در سختی جان کندن سست شده و رنگ باختند، مرگ آرام آرام همه اندامشان را فراگرفته، زبان را از سخن گفتن باز می دارد، و او را در میان خانواده اش افتاده، با چشم خود می بیند و با گوش می شنود و با عقل درست می اندیشد که عمرش را در پی چه کارهایی تباه کرده و روزگارش را چگونه سپری کرده؟

صفحات: 1· 2