پیوند: http://valiasr.whc.ir/

چکیده

ارتباط بین فردی مهمترین مشخصه مدنیت است و برقراری آن نیازمند مشخصه ها و

ویژگی هایی است که در جای خود قابل بررسی است ؛ اما ارتباط بین عبد و مقام

قدسی مولا بالاتر از یک ارتباط مدنی بین فردی است لذا مقتضیات خود را می طلبد آنچه

که در آیه «وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادي عَنِّي فَإِنِّي قَريبٌ أُجيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجيبُوا

لي‏ وَ لْيُؤْمِنُوا بي‏ لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ » خود نمایی می کند ابتدا سوالی است که از پیامبر

درباره کیفیت و چگونگی این ارتباط می کنند و در پاسخ به این سوال از ناحیه حضرت

حق مولفه هایی مانند مکان ارتباط ، زمان ارتباط ، و امکان پاسخ به این ارتباط با وِیژگی

های ارتباط بین مردمی منتفی می شود از این جهت خداوند می فرماید هرگاه، هر زمان

، که اراده عبد به برقراری ارتباط با مولا و خدای خود بود او نزدیکترین به اوست و پاسخ

دهی بر خط دارد، این ارتباط مشروط به وجود ایمان در فرد است . نکته قابل بررسی در

این پژوهش تجلی هفت باره حضرت باری تعالی در آیه می باشد که آهنگ آیه را در

گوش مومنین دلنوازتر می کند .

کلید واژگان : عبد ، مولا ، تجلی ، ارتباط