به بیان خداوند حکیم، سعی در فهم آیات قرآن کریم، وظیفه­ی هر انسان عاقلی است که در پی سعادت خویش است و با تفکّر و تأمّل در کلام الهی، می­توان به این­ مهم دست یافت. یکی از کاربردی­ترین و جدیدترین روش­ها در فهم قرآن، روش معناشناسی توصیفی است که به بیان معنای مفرد کلمه و هم­چنین واژگان مترادف، متضاد و هم­نشین دارد.

معناشناسی در این پژوهش، تحلیلی و به روش کتابخانه­ای صورت گرفته است و سعی شده است که از طریق معناشناسی توصیفی، واژه­ی ودود بررسی و رابطه­ی معنایی آن با مترادفاتش نظیر مودّت، صدیق، خلیل و ولایت بیان گردد. شناخت واژه­های هم­نشین نظیر غفور و رحیم که زمینه­ی رسیدن به نعمت و محبّت الهی را میسّر می­کند، اهمّیّت پیدا کرد تا به هم­ پیوستگی قرآن و اندیشه­ی نظام­دار بودن آن آشکار سازد و معنای جامع از ودود حاصل کند.

انسان­ها پیوسته در معرض انتخاب هستند و ممکن است از راه راست منحرف شوند؛چرا که تزکیه­ی نفس نکرده و خیر و رحمت الهی را نادیده گرفته­اند. واژگان متضاد با ودود، نظیر خصم، عدو و مبغوض، مواردی را که سبب دوری از مهر و محبّت الهی را بیان کرده و اهمّیّت شناخت آن مهم واقع شده است. در کلام الهی، هر جا سخن از کمالات، صفات نیک و پسندیده­ی پروردگار به انسان باشد، از ودود استفاده شده است. و با دقّت در واژه­های هم­خانواده، به این نتیجه رسیده شد که در غالب موارد ودود به معنای دوستی و محبّت به کار رفته است و در برخی موارد آرزو داشتن و طلب خیر کردن می­باشد.

هم­ خانواده ­ها چه در غالب اسمی و چه فعلی، از ذات الهی که سرشار از علاقه و محبّت خدا نسبت به بندگان است، سخن می­گوید

کلیدواژه­ها: معناشناسی ودود، واژة ودود، مترادف ودود، متضاد ودود، هم­نشین ودود، هم ­خانواده ودود