ترجمه مکالمه 7:

معلم: سلام عليکم، هل أنتم بخير؟

دانشآموزان: عليکِ السلام السيدة، شکراً، و کيف حالُکِ؟

معلم: الحمد لله، أنا بخير، طيِّب، أينَ وصلنا من الدرس أو أين کان درسُنا؟

محمد: أيّتُها السيدة کان الدرس في بحث «المثنی»

معلم: إن کان عندکم سؤال عن الدرس السابق إسألوه.

مجيد: أيتها السيدة، أنا ما تعلَّمتُ درس المثنی جيداً. لا أستطيعُ تَثنيةَ الاسم المفرد.

معلم: لا بأس، استمع جيداً حتی تعلَّمَ يا محمد، هل تستطيعُ أن تُعرِّفَ المثنی؟

محمد: نعم، سيدتي، الاسم المثنی کلمةٌ تَدُلُّ علی اثنينِ من الانسان أو من الحَيَوان أو من الأشياءِ

معلم: يا أحمدُ، کيفَ نُحَوِّلُ الاسمَ من المفرد الی المثنَی؟

أحمد: يُصاغُ المثنّی بزيادة «الفٍ و نونٍ» أو «ياء و نون» علی الاسم المفرد

معلم: يا عليُّ برأيُک هل هناک طريقان لصياغة الاسم المثني؟

علی: نعم سيدتي بسبب وجود بحث الاعراب في اللغة العربية، يُضافُ «الف و نون» في حالة الرفع و «ياء و نون» في حالة النصب و الجر الی الاسم المفرد.

معلم: أحسَنتَ يا عليُّ، رائع جداً. هل بامکانِک أن تقولَ ما هو حرکة حرف ما قبل الألف و الياء؟

علی: نعم يا سيدتي قبل الألف و الياء يکون مفتوحتين.

معلم: أحسنتْ، کما يَبدو أنَّکم تعلَّمتُم هذا البحثَ جيداً. يا حسن، قُل الجملتين اللتينِ فيها الاسم المثنی.

حسن: في الغرفة سريران. اشترَی محمدٌ قفصَانِ للعُصفورَينِ.

معلم: أحسَنتْ يا حسن، عندک خطأٌ بسيطٌ. من يستطيعُ أن يقول ما کان الخطأُ؟

حسين: سيدتي، کلمةُ «قفص» مفعول به و يجب أن يُثنَّی ب«ياء و نون».

معلم: نعم، صحيح، کلُّکم أجبتُم جيداً و رائعاً.

مجيد: أشکرکِ يا سيدتي، أنا تعلَّمتُ.

معلم: لو سألتَ من أصدقاءک قبل الصَّفِّ لَتعلَّمتَ قطعاً. المباحثة العلميَّة جيد جدّاً

دانش آموزان: قد دُقَّ الجرسُ

معلم: طيِّب، في أمان الله، راقبوا أنفسکم عند اللعب

 

للتعريب 7:

 عبارات زير را به عربی بنويسيد.

کمال: سلام عليکم، حال شما چطور است؟

سمير: من خوبم خدا را شکر، از ديدن شما خيلی خوشحالم

کمال: شما أهل کجا هستيد؟

سمير: من لبنانی هستم، شما أهل کجا هستيد؟

کمال: من ايرانی هستم و در پايتخت زندگی می­کنم.

سمير: پايتخت ايران خيلی بزرگ است. شغل شما چيست؟

کمال: من استاد دانشگاه هستم و در هفته چهار روز تدريس می­کنم.

سمير: چه خوب، من هم در دانشگاه تهران در رشته «زبان و ادبيات فارسی» تحصيل می­کنم.

کمال: چند سال است که در تهران درس می­خوانيد؟

سمير: سه سال است.

کمال: به همين دليل است که به زبان فارسی مسلط هستيد؟

سمير: بله، زندگی در کشور ايران و خواندن روزنامه­های ايرانی و گوش سپردن به راديو به فهم زندگی ايرانی کمک می­کند.

کمال: کجا زندگی می­کنيد؟

سمير: من در آپارتمان کوچکی در خيابان کارگر زندگی می­کنم. آنجا را برای چهار سال اجاره کرده­ام.

کمال: بسيار خوب اگر چيزی لازم داشتيد به من بگوئيد.

سمير: لطفاً چند کتاب به زبان فارسی به من معرفی کنيد.

کمال: حتماً با کتاب­های «گلستان، بوستان، شاهنامه، …» آشنا هستيد.

سمير: بله اين کتاب­های بسيار خوب را در دانشگاه خوانده­ام.

کمال: پس من يک شب به ديدن شما می­آيم تا در باره آنها بحث کنيم. البته چند کتاب هم برای شما می­آورم.

سمير: خيلی از لطف شما ممنونم. اگر شماره تلفن به من بدهيد، آدرس را برای شما پيامک می­کنم.

کمال: حتماً، بفرما اين شماره من است. ببخشيد من الآن کلاس دارم بايد به دانشگاه بروم. به امید ديدار

سمير: به سلامت، از آشنايی با شما خيلی خوشحال شدم