مدرسه علمیه حضرت ولی عصر (عج) تهران

شرافت ماه ربیع الاول بیش از تمام ماه ها است و براستی بهار ماه ها است، چرا که همه شرافت ها و خوبی ها به وجود نورانی رسول الله صل الله علیه و آله و سلم است.

لحظات، روزها و شب ها و هم چنین ماه ها، جدای آنکه از نظر تکوینی دارای آثار متفاوتی در سیر تکامل انسانی بر حسب مراتب نفس هستند، به اعتبار رویدادهایی که در آن ها اتفاق می افتد، از اهمیت گوناگونی برخوردار می شوند، چنانچه تقدس برخی از اوقات، با برجستگی خاصی همراه است.

اولیای الهی، ولادت باسعادت حضرت ختمی مرتبت، محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم را مهم ترین روی داد ماه ربیع الاول دانسته و علت بهار نامیدن این ماه را همین واقعه خجسته می دانند.

تمام مهربانی های خداوندی که بواسطه دین مبین اسلام، به نوع انسان ارزانی شده، به برکت وجود نازنین کامل ترین خلائق و مقرب ترین آن ها به ذات قدس ربوبی، یعنی حضرت پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم است که در این ماه پا به عرصه گیتی نهاد.

شرافت این ماه بیش از تمام ماه ها است و براستی بهار ماه ها است، چرا که همه شرافت ها و خوبی ها و مرحمت های دنیایی و آخرتی آفریدگار از آفاق و انفس، نبوت و امامت و قرآن و شریعت همگی به وجود نورانی نبی مکرم اسلام است.

این ماه، گرامی ترین ماه ها است چرا که بنای تمام ترین نعمت ها و کامل ترین دین ها، شامل ترین رحمت ها و درخشنده ترین نورها و رمزآلود ترین اسرار در این ماه گزارده شد.

به عبارتی مثل این ماه با سایر ماه ها، همچون مثل پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم با سایر مردم است.

نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم، مثل خود با سایر مردمان را اینگونه مطرح می فرمایند:«در حقیقت حکایت من و شما و پیامبران، حکایت گروهی است که بیابانی خشک و سوزان را می پیمایند و نمی دانند مسافتی که پیموده اند، بیشتر است یا آن چه مانده. خسته و کوفته می شوند و توشه شان به پایان می رسد و در وسط بیابان می افتند و یقین می کنند که از بین می روند.در همین حال ناگهان مردی حله بر تن( لباس نو بر تن) در حالی که از سرش آب می چکد، نمایان می شود.آن عده می گویند: این مرد، تازه از آبادی می آید.

پس چون به آن ها می رسد، می گوید: هان! شما را چه شده است؟ آن عده می گویند: می بینی که از کمر افتاده ه ایم و توشه مان تمام شده و در وسط این بیابان از پا درآمده ایم و نمی دانیم بیشتر راه را پیموده ایم یا کمترش را. آن مرد می گوید: اگر شما را به آبی گوارا و باغ و بستان های سرسبزم برسانم، به من چه می دهید؟ آن ها می گویند: هرچه تو بگویی فرمان خواهیم برد….

آن مرد، آن ها را به باغ هایی سرسبز و خرم و آبی گوارا می رساند و پس از درنگی کوتاه، به آن ها می گوید: برخیزید تا شما را به باغ بستان های سرسبزتر از این جا و آبی گواراتر از این آب ببرم. اما بیشتر آن عده می گویند: چیزی نماینده بود که به همین مقدار هم دست نیابیم.

لیکن گروهی از ایشان می گویند: مگر با این مرد عهد و پیمان نبستید که نافرمانیش نکنید. او در اول به شما راست گفت و این حرفش هم مانند حرف اولش راست است. پس این گروه با او به راه می افتند و او، آن ها را به باغ هایی خرم و آبی گوارا می رساند. اما دیگران، شب هنگام گرفتار شبیخون دشمن می شوند و صبحگاه از آنان چیزی جز کشته و اسیر باقی نمی ماند.»

میزان الحکمه – حدیث شماره 18425

اخلاق فردي :

ادب
اخلاق، يكي از عناصر مهم شخصيت انسان است، و كاشف كيفيت ذات، و درون اوست. امام رضا عليه‌السلام به اخلاق عالي و ممتاز، آراسته بودند، و بدين سبب دوستي عام و خاص را، به خود جلب كردند، همچنين انسانيت آن حضرت، يگانه و بي‌مانند بود، و در حقيقت تجلي روح نبوت، و مصداق رسالتي بود كه خود آن حضرت، يكي از نگهبانان و امانت‌داران و وارثان اسرار آن به شمار مي‌رفت. از ابراهيم بن عباس صولي نقل شده، كه گفته است:
من ابوالحسن الرضا عليه السلام را هرگز نديدم در سخن گفتن، با كسي درشتي كنند.
من ابوالحسن الرضا عليه السلام را هرگز نديدم سخن كسي را پيش از فراغ از آن، قطع كند.
هرگز درخواست كسي را ،كه قادر به انجام دادن آن بود، رد نفرمودند.
هرگز پاهاي خود را، جلو همنشين، دراز نمي‌كردند.
هرگز در برابر همنشين تكيه نمي‌كردند.
هرگز او را نديدم،كه غلامان و بردگان خود را بد گويند.
هرگز او را نديدم، كه آب دهان بيندازند.
هرگز او را نديدم، كه قهقهه بزند، بلكه خنده‌اش تبسم بود.
تا آنجاكه مي‌گويد: هر كه بگويد در فضليت، كسي را مانند او ديده، از او باور نكنيد.

nt> Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

روز بیستم ماه صفر-اربعین امام حسین (ع)-

ن پنجاه ویک رکعت نماز فریضه ونافله در شبانه روز

2-انگشتر بردست راست کردن

3-جبین را در سجده بر خاک گذاشتن

4-بسم الله الرحمن الرحیم را بلند گفتن

5-زیارت اربعین اباعبدالله (ع)را خواندن واین زیارت را امام صادق (ع)نقل کرده اند که در مفاتیح الجنان باب زیارات آمده است.

روز بیست وهشتم ماه صفر

وفات رسول اکرم (ص)که عمرشان 63سال بوده ودرچهل سالگی به رسالت مبعوث گردیده وپس از سیزده سال رسالت در مکه به مدینة النبی هجرت نموده ویازده سال نیز در آن شهر به انجام رسالت الهی پرداخته ودر نهایت درسال یازدهم هجری قمری در مدینة النبی در خانه خویش به عالم بقا شتافته وروحشان به عالم ملکوت پرواز کردند. امیرالمومنین(ع)امر تجهیز وتدفین آنجناب را انجام داده وبرایشان نماز گزاردند وایشان را در حجره طاهره اش مدفون نمودند.

همچنین روز شهادت امام حسن(ع),سبط رسول اکرم(ص)را بر اثر زهر جفا مسموم گردیده وبه شهادت رسیدند وهنگامی که می خواستند ایشان را به حرم جدشان برای تدفین برند,بنی مروان لعنة الله مانع گردیده وجنازه مطهرش را تیر باران کردند و امام حسین (ع)امرکردند آنجناب را به قبرستان بقیع برده ودر آنجا دفن نمودند.

روز آخرماه صفر

سال 253هجری قمری,شهادت امام رضا(ع)واقع شده. آن امام معصوم به امر مامون عباسی با انگور مسموم شهید شدند.درحالیکه سن مبارکشان 55سال بود ودر ارض طوس (مشهد مقدس)مدفون گردیدند.

پیامبر اکرم صلی ‌الله علیه و آله فرمودند:
«ای ابوذر! خدا گروهی را به بهشت می‌برد و چنان به آنان نعمت می‌دهد که خسته می‌شوند، ولی چون به گروه دیگری که در پایه‌های بالاترند می‌نگرند می‌گویند:
پروردگارا! اینان همان برادران ما هستند که در دنیا با هم زندگی می‌کردیم چرا آنان را بر ما برتری داده‌ای؟»
در پاسخ گفته می‌شود:
«هیهات هیهات، آنگاه که شما سیر بودید آنان گرسنگی می‌کشیدند، آنگاه که شما سیراب بودید آنان در تشنگی بودند، آنگاه که شما در خواب بودید آنان ایستاده بودند (کنایه از نماز شب و عبادت)، آنگاه که شما به استراحت می‌پرداختید آنان از برای خدا بیرون می‌شتافتند.»
«ای ابوذر! سزاوارترین چیز برای زندانی، زبان است.»
«ای ابوذر! پروردگار به من چنین اعلام فرموده است: به عزّت و جلالم سوگند عبادت‌گزاران آن پاداشی را که برای گریه (از ترس خدا) و ارزش آن تعیین شده است را نمی‌دانند و حال آن که به راستی من برای گریه کننده در عالی‌ترین مراتب بهشت قصری به پا خواهم داشت که دیگری در آن شریک نشود.»
گفتم:
«یا رسول‌ الله! کدام یک از مومنان زیرک‌تر است؟»
فرمود:
«آن کس که از همه بیشتر به یاد مرگ باشد و خود را بهتر از همه برای استقبال از آن آماده سازد.»

حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها:

فَفَرض اللهُ الايمان تطهيرا لكم مِن الشّرك، و الصّلاة تَنزيها لكم عَن الكبر…

خداوند ايمان را موجب پيراستگي از شرك و نماز را سبب دوري جستن از تكبر و گردن كشي قرار داد.

ايمان و نماز خصم شركند و غرور                  طاعت به قلوب مسلمين بخشد نور

بر امت مصطفي خلاف است نفاق                   عزت به جهادگر دهد حي غفور

درباره دختر مظلوم حضرت سیدالشهداء در شام چند مسأله قابل تردید نیست:

1- قبری منسوب به حضرت رقیه (س) در شام است.

2- در آنجا کودکی از اسرای کربلا آرمیده است.

3- آن کودک از فرزندان امام حسین (ع) است.

بر این اساس نام و تاریخ زندگی حضرت رقیه (س) در کتب تاریخی اینچنین آمده است:

نام: حضرت رقیه (س) (زینب- فاطمه صغری- صفیه و …)

پدر: حضرت امام حسین (ع)

مادر: ام اسحاق و ام ولد

سال تولد: سال 56 یا 57 هجری قمری

مدت عمر: سه یا چهار سال

شهادت: پنجم صفر سال 61 هجری قمری

علت فوت: دوری از پدر، یاد و خاطره عاشورا، چهل منزل اسارت، طعنه شامیان و مشاهده ی سر پدر در طشت و …

وقتی امام حسین (ع) با کمال آرامش، در حالت مطمئنه به سمت میدان می آمد، صدای طفلی کوچک آمد، ای پدر جان ، خواهشی دارم:

“یا ابة مهلا، توقف حتی اتزود من نظری الیک”

پدرجان لحظه ای صبر کن، یک دفعه ی دیگر تورا ببینم و از تو توشه بردارم.

حضرت ایستاد، او را در برگرفت و تسلی داد و به میدان رفت.

گل آمد و ویرانه ی ما گلشن از اوست.

ماه آمد و کاشانه ی ما روشن از اوست.

من با پدرم قول و قراری دارم.

جان باختن از من است و دل بردن از اوست.

وقتی در خرابه ی شام سر پدر را برای او آوردند و چشمانش به سر اطهر اباعبدالله افتاد فرمود:

“یا ابتاه، من الذی ایتمنی فی صغر سنی”

ای پدرجان چه کسی مرا در این سن کودکی یتیم کرد؟

“الا لعنة الله علی القوم الظالمین”

امام علي ^{عليه السلام}: از سرما در آغازش بپرهيزيد و در پايانش استقبال كنيد؛ چه، سرما با بدن همان كاري را مي كند كه با درختان مي كند؛ در آغازش مي سوزاند و در پايانش شاخ و برگ مي روياند.

دانشنامه احاديث پزشكي (محمدي ري شهري)

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4 yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> یکی از روایاتی که در زمینه ی ثواب گریه بر حسین نقل شده است روایت ریّان بن شبیب از حضرت ثامن الائمه امام رضا است، که به این شرح می باشد : Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4 yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ /> روز اول محرم خدمت امام رضا رسیدم فرمود :ای پسر شبیب، روزه داری؟ عرض کردم نه. پس امام گفت: بدرستیکه این روز، روزی است که زکریّا پروردگارش را خواند و گفت : پروردگارا فرزند پاکیزه ای به من عطا کن که تو شنونده دعایی . پس خدا دعایش را اجابت فرمود و به امر پروردگار فرشته ها زکریّا را که در محراب عبادت ایستاده بود مخاطب قرار داده و گفتند که خدا ترا مژده می دهد به یحیی . پس کسی که روزه بدارد این روز و سپس دعا کند خدا دعایش را مستجاب می فرماید چنانکه دعای زکریّا را مستجاب فرمود . سپس فرمود: پسر شبیب. بدرستیکه محرم ماهی است که اعراب جاهلیّت بخاطر احترامش ظلم و ستم و کشت و کشتار را در آن ماه حرام کرده بودند و این امّت با اینکه به حرمت این ماه آشنایی داشت معهذا احترام پیامبر خود را رعایت نکرد و در این ماه فرزندان پیامبر خود را کشتند و زنانشان را اسیر نمودند و اموالشان را غارت کردند پس خدا هرگز آنها را نیامرزد . پسر شبیب، اگر می خواهی برای چیزی گریه کنی پس برای حسین بن علی بن ابیطالب گریه کن که او را ذبح کردند همانطور که گوسفند را ذبح می کنند و از اهلبیت او هم هیجده نفر را با او به شهادت رساندند که در روی زمین مثل و مانند نداشتند، و به تحقیق هفت آسمان و زمین برای شهادت آن حضرت گریه کردند، و چهار هزار فرشته برای یاری او از آسمان فرود آمدند، امّا وقتی رسیدند که حسین کشته شده بود لذا این فرشتگان پریشان مو و گرد آلود اطراف قبر حسین معتکفند تا قائم ما قیام کند آنگاه او را یاری خواهند کرد وشعار آنها یا لثارات الحسین است (ای انتقام گیرندگان خون حسین ).

rmal” style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; line-height: normal;">پسر شبییب، اگر ترا خوشحال می کند که به هنگام ملاقات با خدا گناهی نداشته باشی پس حسین به نام يگانه خالق هستي را زیارت کن، پسر شبیب، اگر می خواهی در غرفه های بهشتی با پیامبر اکرم باشی بر قاتلان حسین لعنت فرست.

پسر شبیب، اگر می خواهی ثواب شهدای کربلا نصیبت شود هنگامی که یاد شهدای کربلا را می کنی بگو: کاش من هم با آنها بودم و از فوز و سعادت بزرگ بهره مند می شدم.

پسر شبیب اگر می خواهی که در بهشت با ما باشی در بالاترین درجه ها و مرتبه ها پس به حزن و اندوه ما محزون و اندوهناک باش و به خوشحالی و شادی ما شاد و خوشحال، و ولایت و دوستی ما را بپذیر، که اگر مردی سنگی را دوست خود گیرد و به او تولیّ

جوید خدا در روز قیامت او را با سنگ محشور فرماید.

یکی Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA MicrosoftInternetExplorer4 yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

از روایت‌های جالب در مورد شهادت امیر این است که آیت الله محمدعلی اراکی بازگو می‌کند ومی گوید که در خواب امیرکبیر را دیده است که جایگاه رفیعی در عالم برزخ داشته است. سبب آن را می‌پرسد و امیر پاسخ می‌دهد :"با اشک گفت: آنگاه که رگ دو دستم را در حمام فین کاشان زدند؛ چون خون از بدنم می‌رفت تشنگی بر من غلبه کرد سر چرخاندم تا بگویم قدری آبم دهید؛ ناگهان به خود گفتم میرزا تقی خان! دو تا رگ بریدند این همه تشنگی! پس چه کشید پسر فاطمه؟ او که از سر تا به پایش زخم شمشیر و نیزه و تیر بود! از عطش حسین حیا کردم، لب به آب خواستن باز نکردم و اشک در دیدگانم جمع شد آن لحظه که صورتم بر خاک گذاشتند امام حسین آمد و گفت به یاد تشنگی ما ادب کردی و اشک ریختی؛ آب ننوشیدی این هدیه ما در برزخ، باشد تا در قیامت جبران کنیم. کالبد امیر را ابتدا در همان کاشان دفن کردند اما به اصرار همسرش عزت الدوله جسد او را چند ماه بعد به کربلا حمل کردند و در اتاقى که در آن به سوى صحن امام حسین(ع) باز مى شود به خاک سپردند.