مدرسه علمیه حضرت ولی عصر (عج) تهران

Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA Styles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true”
DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″
LatentStyleCount="267″>
UnhideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″/>

-size: 14pt; font-family: 'B Mitra';" lang="FA">اي ابوذر! پندهاي مرا نگهداري كن تا در دو جهان سعادتمند گردي، اي ابوذر! بسياري از مردم در مورد دو نعمت مغبون هستند و از آن قدرداني نمي كنند، آن دو تندرستي و فراغت است.

اي ابوذر! پيش از آنكه پنج چيز به تو روي آورد، پنج چيز را غنيمت شمار: جواني را پيش از پيري، تندرستي را پيش از بيماري، توانگري را پيش از پريشاني، و فراغت را پيش از گرفتاري، و زندگي را پيش از مرگ.

اي ابوذر! مبادا به درازي آرزو، كارهاي شايسته را به تأخير افكني، زيرا كه تو اكنون داراي همين امروزي، اگر فردائي داشتي در آن نيز به مانند امروز باش، و اگر فردا نبود پشيماني امروز را نخواهي برد كه در آن كوتاهي كرده اي.

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA yles DefLockedState="false” DefUnhideWhenUsed="true” DefSemiHidden="true” DefQFormat="false” DefPriority="99″ LatentStyleCount="267″> ideWhenUsed="false” QFormat="true” Name="heading 1″ />

amily: "B Zar";” lang="FA">هنگامي كه حاج همت با خانم و بچه هايش از اسلام آباد غرب به شهرضا برگشته بودند و بعد از كمي استراحت وقتي سر حرف باز شد، رو به او كردم و گفتم: «ننه، ابراهيم! بيا اينجا، يه خونه بگير و زن و بچه ات را از آوارگي نجات بده تا كي اين طرف و آن طرف، يك روز انديمشك، يك روز اهواز، يك روز دزفول، يك روز كرمانشاه. حالا هم اسلام آباد…!»

لبخندي زد و جواب داد: «فعلا كه جنگ است. تا ببينم بعد چه مي شه.»

به او گفتم: خوب جنگ باشه، تو هم زن داري، بچه داري، بيا و مثل همه يك زندگي داشته باش. باز هم خنديد و گفت: «ما خونه داريم، اين طوري هم نيس!»

گفتم: ننه جان خونه ات پس كو كجاست؟

گفت: «همين جا، تو ماشين. بلند شو، بهت نشون بدم.»

وقتي مرا كنار ماشين برد. در صندوق عقب را باز كرد. صندوق مقداري ظرف، دو سه تا پتوي سربازي، چند تكه لباس و كمي ماست چكيده و نان خشك محلي گذاشته بود. سپس رو به من كرد و گفت: «اينم خونه و زندگي ما.»

سرم را تكان دادم و پرسيدم: «ننه! جنگ كي تموم ميشه؟»

در حالي كه صندوق عقب ماشين را مي بست، آهي كشيد و گفت: «نترس ننه، ما زودتر از جنگ تموم مي شيم» سكوت كردم و او حرفش را ادامه داد: «ما دنيا را به دنيا دارها واگذار كرديم و تا موقعي كه جنگ هست، همين جوري زندگي مي كنيم، زن و بچه هام كه راضي هستن، الان وقت آن نيست كه به فكر دنيا و آسوده زندگي كردن باشيم.»

«خاطره اي از مادر شهيد حاج ابراهيم همت»

حماسه هشت سال دفاع مقدس، يكي از حماسه هاي مقدس جهان معاصر است كه در آن رزمندگان و حماسه سازان جز به اسلام و حذف طاغوت و طاغوتيان زمان به چيز ديگري نمي انديشيدند. آنان بر آن بودند با توجه به اصل وحدت و يكپارچگي، تحت رهبري امام خودشان با صفوف فشرده كه عشق و ايثار و شهادت آنان را به هم قرين كرده بود، يك صدا و يكدل با ريختن خون خود ريشه انقلاب را آبياري و تناور سازند.

هفته دفاع مقدس و ياد و خاطره شهدا را گرامي مي داريم.

 * خوردن مويز

 طبق روي پوشيده اي به پيامبر خدا (ص) اهدا كردند. پوشش را از آن برداشت و سپس فرمود: «به نام خدا بخوريد. مويز؛ چه نيكو خوراكي است، كه اعصاب را استحكام مي بخشد!…»

 پيامبر خدا (ص): بر شما باد مويزف چرا كه تلخه را مي زدايد، بلغم را مي برد، پي را استحكام مي دهد، رنجيدگي و خستگي را از ميان بر مي دارد، خوي را خوش مي سازد، دل را پاك و پيراسته مي دارد و اندوه را مي برد.

 * خوردن گوشت گوسفند همراه با شير

 امام صادق (ع): هر كس به ضعفي در قلب يا بدن خويش گرفتار آمد، گوشت گوسفند همراه با شير بخورد؛ چرا كه اين خوراك، هر درد و عارضه اي را از اندام وي بيرون مي برد، تن او را تقويت مي كند و لثه هاي او را نيز استحكام مي دهد.

                                                                                                          دانشنامه احاديث پزشكي

                                                                                                        محمدي ري شهري (ترجمه دكتر حسين صابري)

کَتَبَ الامام الرّضا - عليه السلام - : أبْلِغْ شيعَتي: إنَّ زِيارَتي تَعْدِلُ عِنْدَاللهِ عَزَّ وَ جَلَّ ألْفَ حَجَّة، فَقُلْتُ لاِبي جَعْفَر - عليه السلام - : ألْفُ حَجَّة؟!

قالَ: إي وَاللهُ، وَ ألْفُ ألْفِ حَجَّة، لِمَنْ زارَهُ عارِفاً بِحَقِّهِ.

«مستدرك الوسائل، ج 10، ص 359، ح 2»

امام رضا- عليه السلام - به يكي از دوستانش نوشت: به ديگر دوستان و علاقمندان ما بگو: ثواب زيارت ـ قبر ـ من معادل است با يك هزار حجّ. راوي گويد: به امام جواد - عليه السلام - عرض كردم: هزار حجّ براي ثواب زيارت پدرت مي باشد؟! فرمود: بلي، هر كه پدرم را با معرفت در حقّش زيارت نمايد، هزار هزار ـ يعني يك ميليون ـ حجّ ثواب زيارتش مي باشد.

راوی نقل می کند: در خدمت حضرت رضا ع بودم، آن موقعی که ولیعهد مأمون بود. مردی از خوارج که کاردی مسوم را در لباسش پنهان نموده بود، به دوستان خود گفت: «می روم پیش این کسی که مدعی است پسر پیغمبرم و ولی عهد مأمون شده ببینم چه دلیلی برای این کار خود دارد. اگر دلیل قانع کننده ای داشت قبول می کنم وگرنه مردم را از دستش آسوده نمایم.» وارد شد. قبل از ان که چیزی بپرسد، امام به او فرمود: «جواب سؤالت را می دهم مشروط بر این که یک شرط را بپذیری.» گفت:

 «چه شرط؟» فرمود:

 «به شرط این که اگر جواب سؤالت را دادم و قانع شدی کاردی که در آستین پنهان کرده ای بشکنی و دور بیندازی!» مرد خارجی مذهب متحیر ماند و کارد را خارج نموده دسته اش را شکست. آنگاه پرسید:

 «چرا ولایتعهدی این ستمگر را پذیرفتی با اینکه آن ها را کافر می دانی؟ و تو پسر پیامبری، تو را چه بر این کار واداشت؟» فرمود:

 «بگو ببینم این ها در نظر تو کافرند یا عزیز مصر و اطرافیانش؟ مگر این ها به وحدانیت خدا قائل نیستند؟ با این که آن ها نه خدا را می شناختند و نه موحد بودند، یوسف پسر یعقوب، که پیامبر بود و پدرش نیز پیامبر بود، به عزیز مصر که کافر بود گفت: «مرا وزیر دارایی خود قرار ده که مردی وارد و امین هستم.» و با فرعون ها نشست و برخاست می کرد. من از اولاد پیامبرم مرا به این کار مجبور کرد و به زور مرا وادار کرد چرا کار مرا نمی پسندی و از من خوشت نمی آید؟!» مرد خارجی مذهب گفت:

 «ایرادی بر شما نیست من گواهی می دهم که تو پسر پیامبری و راست می گویی!»

 محمد بن  عرفه می گوید: به حضرت رضا ع عرض کردم:

 «چه موجب شد که این کار را پذیرفتی؟» فرمود: «آن چه جدم امیرالمؤمنین را وادار نمود که در شورا وارد شود.» منظور شورای شش نفره ای است که عمر بن خطاب تعیین نمود تا خلیفه ی بعدی را از میان خود انتخاب نمایند و عبدالله فرزندش را هم مسئول این گروه قرار داد و به او سفارش نمود که اگر از تعیین خلفیه ی بعدی سرباز زدند آن ها را گردن بزن!

امام صادق (ع) از دين امامان، پارسايي، پاكدامني، شايستگي و صبر كردن به انتظار فرج است. شايستگي و صبر كردن به انتظار فرج است.

امام حسن عسگري (ع) در نامه به ابوالحسن ابن بابويه قمي (ره) در فرازي از آن آمده: برترين اعمال امتم انتظار فرج است و هميشه شيعيان مادر حزن و اندوه به سر مي برند تا فرزندم ظاهر شود را رسول خدا (ص) بشارت او را داده و فرموده او زمين را از عدل و داد پر مي­كند همچنان كه از ظلم و جور پر شده باشد، پس اي شيخ صبر كن و همه را به صبر فرمان ده زيرا زمين ملك خداست، آن را به ارث به هركس از بندگانش بخواهد مي­دهد و سرانجام كار با متقيان است.

امام رضا(ع) در طب الرضا می‌فرمایند: در شهریور هنگام شب زکام به هیجان می آید و باد شمال وزیدن می‌گیرد؛ در این ماه مزاج به خوردن چیزهای مرطوب صالح وسالم می‌شود.

 در طب سنتی ماه آب تقریبا همزمان با شهریورماه است و به صورت دقیق تر از ۲۲ مرداد تا ۲۲ شهریور را شامل می شود. بر اساس آموزه های طب اسلامی، برای نگهداری تندرستی و پیشگیری از بیماری ها ی مختلف، بکار بستن تدابیر متناسب با هر فصل در گذر سال از اهمیت به سزایی برخوردار است. امری که امام رضا علیه السلام هم به آن توجه داده اند. آن حضرت می فرماید: غذایت را به اندازه عادتت و مطابق با محل زندگی و نوع فعالیت و زمانی که در آن به سر می بری، با خوردن سبکترین غذاهایی که می خوری آغاز کن . هر دو روز سه وعده غذا بخور و در حالی که هنوز اشتها داری باید دست از غذا خوردن بکشی.
امام رضا (ع) برای ماه آب که تقریبا مطابق شهریور است در طب الرضا می فرماید: آب سی و یک روز است، بادهای سموم دراین ماه شدید می شود. هنگام شب زکام به هیجان می آید باد شمال وزیدن می گیرد دراین ماه مزاج به ترید و چیزهای مرطوب خوردن صالح وسالم می گردد.(۱)
همانطور که اشاره شد امام رضا (ع) احتمال ابتلا به زکام در این ایام را دور از انتظار ندانسته اند. بنا بر این یکی از ناراحتی های پایانی فصل تابستان ممکن است ابتلا به زکام باشد. امام رضا(ع) در بیانی دیگر برای پیشگیری از این بیماری در فصل تابستان می فرمایند: مَن أرادَ دَفَعَ الزُّکامِ فِی الشِّتاءِ أجمَعَ ، فَلیَأکُل کُلَّ یَومٍ ثَلاثَ لُقَمِ شَهدٍ ؛ هر کس مى‏خواهد در همه زمستان از زکام ایمن بماند ، هر روز ، سه لقمه عسل با موم آن بخورد .(۲)
و همچنین می فرماید: وإذا جاءَ الزُّکامُ فِی الصَّیفِ ، فَلیَأکُل کُلَّ یَومٍ خِیارَةً واحِدَةً ، وَلیَحذَرِ الجُلوسَ فِی الشَّمسِ ؛ امّا اگر زکام در تابستان پیش آید ، در هر روز ، یک خیار بخورد و از نشستن در آفتاب ، خوددارى ورزد .(۳)
امام رضا (ع) برای ماه آب همچنین خوردن ماست را نافع دانسته اند و در ادامه فرموده اند : همچنین از خوردن مسهل، رنج و مشقت جوارح را باید کم کرد و ازگلهای خنک بهره مند شد.
بنابراین یکی دیگر از توصیه های امام (ع) برای این ایام استفاده از ماست است . باید دانست که ماست نه تنها یک میان وعده غذایى سریع، آسان و مغذى است که در تمام طول سال موجود است و در کشورهایى که از ماست در وعده هاى غذایى شان استفاده مى کنند، طول عمر مردم آن کشورها بیشتر است.
متخصصین تغذیه می گویند یکى از فواید ماست تقویت توانایى بدن در تشکیل استخوان ها است. ماست و همچنین شیر گاو حاوى پروتئین خاصى هستند که به رشد بدن و نیز تقویت فعالیت سلولهاى استخوان ساز در بدن کمک مى کند.
در طب اسلامی هم که برگرفته از آیات و روایات و بدور از تفسیر به رای است٬هیچگاه از خوردن ماست منع نشده است.بلکه برای استفاده از آن با توجه به مزاج افراد تدبیر ویژ ه ای در نظر گرفته شده است.
مطابق روایات ائمه (ع) هموراه از ماست استفاده می کرده اند. در همین زمینه در روایت داریم که: عن أبی الحسن الرضا علیه السلام قال: من أراد الماست و لا یضرهُّ فلیصبَّ علیها الهاضوم، قلت: و ما الهاضوم؟ قال: النانخواه.امام رضا فرمود: هر کس مایل به خوردن ماست است و نیز مى خواهد که زیانى به او نرسد آن را با زنیان مصرف کند. دستورى که از روایت فهمیده می شود تعادل بین اغذیه از نظر مواد غذایى است که این خود اصل بسیار اهمیتى در سلامت بدن است. چرا که ماست براى اشخاص سرد مزاج خوب نیست و رطوبت را زیاد مى کند ولى زنیان به اصطلاح ، طبعى گرم دارد لذا بین هر دو تعادل غذایى برقرار مى شود. (۴)
امام رضا (ع) همچنین برای این ماه بهره مندی از گلهای سرد و خنک را توصیه کرده اند. البته مطابق توصیه آن حضرت بوییدن گل نرگس خود خاصیت ایمنی در برابر زکام را هم داراست. امام رضا (ع) می فرماید: وَلیشُمَّ النَّرجِسَ ؛ فَإِنَّهُ یأمَنُ الزُّکامَ ، وکذلِک الحَبَّةُ السَّوداءُ،؛ گل نرگس ببویید؛ زیرا از زکام، ایمنى مى‏بخشد و همچنین است سیاه دانه.(۵)
پانوشتها:
۱. طب الرضا – طب و بهداشت از امام رضا (ع) ص ۵۳
۲. بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۴
۳. دانش نامه احادیث پزشکی : ۱ / ۱۱۰
۴. الکافی ۶ ر ۳۲۸
۵. طبّ الإمام الرضا علیه‏السلام ، صفحه ۳۸ ، بحار الأنوار ، جلد ۶۲ ، صفحه ۳۲۴

به نقل از سایت جهان نیوز

نمونه ای از کرم و سخاوت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

درباره سخاوت امام(ع)روایات زیاد و جالبی نقل شده که برخی از آنها را ذیلا خواهید خواند، و در حدیثی آمده که امام حسن(ع)هیچ گاه سائلی را رد نکرد و در برابر درخواست او«نه »نگفت، و چون به آن حضرت عرض شد: چگونه است که هیچ گاه سائلی را رد نمی کنید؟پاسخ داد: «انی لله سائل و فیه راغب و انا استحیی ان اکون سائلا و ارد سائلا و ان الله تعالی عودنی عادة، عودنی ان یفیض نعمه علی، و عودته ان افیض نعمه علی الناس، فاخشی ان قطعت العادة ان یمنعنی المادة »!

(من سائل درگاه خدا و راغب در پیشگاه اویم، و من شرم دارم که خود درخواست کننده باشم و سائلی را رد کنم، و خداوند مرا به عادتی معتاد کرده، معتادم کرده که نعمتهای خود را بر من فرو ریزد، و من نیز در برابر او معتاد شده ام که نعمتش را به مردم بدهم، و ترس آن را دارم که اگر عادتم را ترک کنم اصل آن نعمت را از من دریغ دارد.)

امام(ع)به دنبال این گفتار این دو شعر را نیز انشا فرمود:

«اذا ما اتانی سائل قلت مرحبا

بمن فضله فرض علی معجل

و من فضله فضل علی کل فاضل

و افضل ایام الفتی حین یسئل » ⁽¹⁾

(هنگامی که سائلی نزد من آید بدو گویم: خوش آمدی ای کسی که فضیلت او بر من فرضی است عاجل.و کسی که فضیلت او برتر است بر هر فاضل، و بهترین روزهای جوانمرد روزی است که مورد سؤال قرار گیرد، و از او چیزی درخواست شود.)

این هم داستان جالبی است:

ابن کثیر از علمای اهل سنت در البدایة و النهایة روایت کرده که امام(ع)غلام سیاهی را دید که گرده نانی پیش خود نهاده و خودش لقمه ای از آن می خورد و لقمه دیگری را به سگی که آنجا بود می دهد.

امام(ع)که آن منظره را دید بدو فرمود: انگیزه تو در این کار چیست؟

پاسخ داد:

«انی استحیی منه ان آکل و لا اطعمه »(من از او شرم دارم که خود بخورم و به او نخورانم!)

امام(ع)بدو فرمود: از جای خود برنخیز تا من بیایم!سپس به نزد مولای آن غلام رفت و او را با آن باغی که در آن زندگی می کرد از وی خریداری کرد، آنگاه آن غلام را آزاد کرده و آن باغ را نیز به او بخشید! ⁽²⁾

1.نقل از کنز المدفون سیوطی، (چاپ بولاق)، ص 234 و نور الابصار شبلنجی، ص 111.

2.البدایة و النهایة، (چاپ مصر)، ج 8، ص 38.

س 745: آيا روزه گرفتن بر زن باردارى که نمى‏داند روزه براى جنين او ضرر دارد يا خير، واجب است؟

ج: اگر بر اثر روزه، خوف ضرر بر جنين داشته باشد و خوف وى هم داراى منشأ عقلايى باشد، افطار بر او واجب است و در غير اين صورت واجب است که روزه بگيرد.

س 746: زنى که کودک خود را شير مى‏داده و باردار هم بوده و در همان حال روزه ماه رمضان را هم گرفته است، و هنگام زايمان فرزندش مرده به دنيا آمد، اگر از ابتدا احتمال ضرر را مى‏داده و در عين حال روزه گرفته است:

صفحات: 1· 2