مدرسه علمیه حضرت ولی عصر (عج) تهران

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

نکته 8:

دانستن نکات نحوی کمک زيادی به ترجمه متن می­کند.

مترجم بايد فاعل، مفعول و انواع قيدها را تشخيص دهد، تا بتواند متن را درست ترجمه کند.

برای مثال در زبان فارسی صفت هميشه مفرد است.

«گل زيبا، گل­های زيبا»

ولی در زبان عربی صفت در جنس، عدد، تعريف و تنکير و اعراب از موصوف تبعيت می­کند.

گاهی نيز برای جمع مکسر صفت مفرد مؤنث آورده می­شود.

«الوردةُ الجميلةُ، الوردتان الجميلتان، الوُرود الجميلة».

تمرين 8:

متن زير را به فارسی ترجمه کنيد. صفت و موصوف را مشخص کنيد.

سپس متن را به صيغه متکلم وحده تغيير دهيد.

«بعدَ انتهاءِ العامِ الدراسيِّ عزَمَ والدي علی قَضاءِ فَصلِ الصَّيفِ في الجَبَلِ ليَهرُبَ مِنْ حرِّ المدينَةِ

و دُخانِ مَصانِعِها و کَثرَةِ أشغالِها و لِيَطلُبَ الرَّاحةَ و الإستِجمامَ.

يَتَمَتَّعُ الجبَلُ بِمناظِرِه الجميلةِ و مُناخِهِ الجَيِّدِ الذي يَبعَثُ النَّشاطَ و الحيَويَّةَ في النُّفُوسِ.

لِذلکَ لَم يُترَکْ مکانٌ دونَ أنْ نَتَجَوَّلَ فيه.

فَمِنْ رابيَةٍ إلی أُخرَی و مِنْ نَبعٍ إلی آخَرَ و کُنّا لا نَعودُ إلی البيتِ الاّ في المساءِ.

و في الصَّباحِ الباکِرِ کُنّا نَستَيقِظُ لِنَقُومَ بِجَولَةٍ أخرَی.»

المفردات: لغات، کلمات

عَزَمَ علی: تصميم گرفت/

قضاء: گذراندن/

فصل الصيف: فصل تابستان/

دُخان: دود/

مصانع: جمع مَصنَع، کارخانه­ها/

أشغال: مشغله­ها، کارها/

الراحة: آرامش، راحتی/

استجمام: استراحت/

تمَتَّعَ بـ: بهره­مند شد/

مُناخ: آب و هوا/

بَعَثَ: فرستاد، زنده کرد/

لذلک: به همين جهت/

تجوَّلَ: گشت، دور زد/

جَولَة: يک سفر، يک دور/

رابية: تپه/

نَبع: چشمه/

کانَ+ فعل مضارع: ماضی استمراری

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

شهادت دانشجویان معترض به حضور آمریکائیان در دانشگاه تهران 1332ش.

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

کسی که دنیای خود را عوض می‌کند اولین سخنی که بر زبان او جاری می‌شود

رب ارجعونی؛ خدایا مرا به دنیا برگردان (مومنون/99) است.

با خروج روح و آشکار شدن تمام حقایق، او جایگاه خود و اعمال خود و عاقبت خود و حقیقت اشیاء و شدت خسارت و وسعت اشتباه و کیفیت وحشتناک خطای خود را کاملا می‌بیند و می‌گوید:

ربنا ابصرنا و سمعنا فارجعنا نعمل صالحا انا موقنون؛

پروردگارا ديديم و شنيديم، ما را بازگردان تا كار شايسته كنيم چرا كه ما يقين آوردیم (سجده آیه ۱۲)

به تعبیر امیرالمومنین:

فغیر موصوف ما نزل بهم؛ یعنی نمی‌توان توصیف کرد که آنها به چه بلایی گرفتار شدند(نهج البلاغه؛ خ 109)

حضرت امیر با اینکه امیر بیان است ولی حال آنها را غیرقابل توصیف می‌داند.

فردی که زندگی خود را با اشتباه سپری کرده حاضر است دنیا و مافیها را فدیه بدهد تا او یک لحظه به این دنیا بیاید ،چون آنجا می‌فهمد که در یک لحظه دنیا، می‌توان قیامت برپا کرد اما اجازه نمی‌دهند و

می‌گویند:

و لات حین مناص ؛ (چه سود) که زمان، زمان فرار نبود. (سوره ص آیه۳)

از اینجا معلوم می‌شود که ما از زمان و وقت و لحظه‌ها گرانتر چیزی نداریم ،

چون در این دنیا چیزی وجود ندارد که قیمت آن دنیا و مافیها باشد،

لذا اهل برزخ و اهل محشر،این معامله را آرزو می‌کنند؛ پس قدر لحظه‌ها را بدانیم.

شهید اول می‌فرماید:

(و من الخسران صرف العمر فی المباحات) گذراندن عمر در کارهای مباح زیانکاری است.

ضرب المثلی است که می‌گوید همه به وقت نگاه می‌کنند ولی وقت به هیچ کس نگاه نمی‌کند.

به تعبیر حافظ:

صبح است ساقیا قدحی پر شراب کن

دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

و به تعبیر یکی از عرفا:

من نمی‌گویم زیان کن یا به فکر سود باش

‌ای زفرصت بی‌خبر در هرچه هستی زود باش

کانال رسمی آیت‌الله سید حسن عاملی

https://telegram.me/seyed_hasan_ameli

معارفی از کیهان

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

انتظرني ريثما أنهي عملي

ما قعد إلا رَيْثَما انصرف

اِنْتَظِرْنِي رَيْثَما أُنْهِي الحِسابَ

اِنْتَظِرْنِي الوَقْتَ الَّذِي سَيَسْتَغْرِقُهُ إِنْهاءُ الحِسابِ

اِعْتَنِي بِالأَمْرِ رَيْثَما أَرْجِعُ.

ريثما تتناوَلي قدحاً من الشاي سأذهَبُ معكِ

سأتيك بالطعام ريثما تنضَج

استَحِم ريثما أعود

انتظرني ريثما أعود

إنتظر هنا ريثما نُظف الغرفة

ريثما أتي بعد ساعة

انتظِر ريثما ألبس عبائتي

انتظِر أنت هناك و التقِت أنفاسكَ ريثما تعود اليك

ريثما تتناوَلي قدحاً من الشاي سأذهَبُ معكِ

لَم يَلبَثْ ريثما ظنَّ أنِّي قد رَقدتُ

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

امام رضا(علیه السلام) فرمود:

رحم‌الله عبدا احیا امرنا (یعنی)، یتعلم علومنا و یعلمها الناس فان الناس لو علموا محاسن کلامنا لاتبعونا.

خداوند رحمت کند کسی را که امر ما را زنده کند. یعنی علم ما را فراگیرد و به مردم بیاموزد.

زیرا اگر مردم بر سخنان نیک ما آگاهی پیدا کنند قطعاً از ما پیروی خواهند کرد. (عیون اخبار الرضا ج 1 ص 620)

بنابر فرمایش امام(ع) هرکس به اندازه تلاش خود می‌تواند در مرتبه‌ای از مراتب احیاکنندگان دین قرار بگیرد.

در حدیث داریم که شخصی که چهل حدیث از احادیث ما را حفظ کند خداوند او را در روز قیامت عالم و فقیه مبعوث می‌کند. منزلت مردم را به اندازه روایتی که از ما اهل بیت نقل می‌کنند بشناسید. (یعنی هرکس بیشتر و بهتر روایت کند مقامش بالاتر است. (اصول کافی ج 1 ص 62-64)

تأکید آیت‌الله بهجت به انس ارتباط با روایات اهل بیت(ع)

آیهًْ‌الله بهجت می‌فرمود:

ما باید با احادیث سر کار داشته باشیم و آنها را مطالعه کنیم. چرا که شفا در اینهاست. چقدر زشت است که مثلاً بگویند: امام زمان(ع) در خیابان صفائیه قم به منبر رفته‌اند و ما بی‌اعتنایی کرده در آن مجلس شرکت نکنیم. به هر اندازه از بیانات اهل بیت(ع) دور باشیم، از خود ایشان دوریم. ممکن است به خاطر کثرت مراجعه به احادیث برای ما علم مطالب پیدا شود و مذاق ائمه(ع) برای ما معلوم گردد. اگر به واسطه عدم مراجعه به روایات معصومین(ع) چیزهایی از ما فوت شود که مأذون نباشیم، چه عذری خواهیم داشت؟

ایشان نقل می‌کنند:

در مدرسه شیرازی سامرا در سوم رجب و روز وفات امام هادی(ع) روضه بود. واعظی پیرمرد که سیدی لاغر اندام و بزرگوار بود، منبر رفت. واقعاً منبری عجیب بود. تمام منبر او روایات بود. مانند او را تاکنون ندیده‌ام. از اول تا آخر منبر کلمه‌ای غیر از روایت نگفت. هرگاه حدیث مشکلی را می‌خواند، بلافاصله آن را با حدیثی دیگر شرح می‌داد. غالباً نیز احادیث کوتاه می‌خواند.

واقعاً از کمالات انسان است که یک ساعت صحبت کند و از خود هیچ نگوید. والآن تعجب می‌کنم که او چگونه مصیبت خواند. بله عکسش را هم دیده‌ام که در منبر حتی یک روایت هم گفته نمی‌شود و همه‌اش بحث سیاسی است (نکته‌های ناب ص 56-74-90)

اهمیت مجلس علم‌آموزی
درباره اهمیت شرکت در مجالس اهل بیت و فراگیری علوم اسلامی،

مرحوم آیهًْ‌الله بهجت می‌فرمود:

یک وقتی من آیهًْ‌الله سیدعلی قاضی را در عالم رؤیا دیدم. به من گفت:

اگر تعارضی میان درس از یک طرف نماز جماعت (و یا نماز اول وقت) از سویی دیگر پیش آمد، درس و بحث مقدم است. چون نماز جماعت مستحب بوده و درس و کلاس واجب است (زمزم عرفان ص 67)

روشن است که مقصود ایشان از طرح این مطلب، تأکید بر اهمیت اشتغال به تحصیل معارف اسلامی است، نه اینکه عادت کنیم نماز را از وقتش به تأخیر بیندازیم.

همچنین شهید مطهری نقل می‌کند:

مرد انصاری از رسول خدا(ص) پرسید: اگر همزمان تشییع جنازه شخصی باشد و یک مجلس علمی که از آن بهره‌مند می‌شویم، تشکیل شود، شرکت در کدامیک بهتر است؟

پیامبر فرمود:

چنانچه افرادی هستند که همراه جنازه بروند آن را دفن کنند، بهتر است در مجلس علم شرکت کنی. زیرا حضور در جلسات علمی از حضور در هزار تشییع جنازه و از هزار عیادت بیمار و از هزار شب عبادت و هزار روز روزه و هزار درهم تصدق و هزار حج غیر واجب و هزار جهاد غیر واجب بهتر است.

حضور در محضر عالم کجا و شرکت در تشییع جنازه کجا؟ مگر نمی‌دانی، به وسیله علم است که خدا اطاعت می‌شود و به وسیله علم است که عبادت خدا صورت می‌گیرد. خیر دنیا و آخرت توأم با دانش است. همانطور که شر دنیا و آخرت با جهل و نادانی توأم است (داستان راستان ص 370)

مطلب را با سخنی از امام حسین(ع) به پایان می‌بریم:

هر کس در مجلسی حضور یابد که در آن امر ما احیاء می‌شود، در روزی که قلب‌ها می‌میرند، قلب او نمی‌میرد.

(ترجمه الخصائص الحسینیه ص 192).

محمدمهدی رشادتی معارفی از کیهان

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

ماه “ربیع الاول” همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها می باشد؛

به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و می توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتی مانند آن به خود ندیده است.

ماه محرم و صفر را پشت سر گذاشتیم با اندوه و اشک و ناله، اشک ریختیم و دل تازه کردیم و با یاد عظمت آقا ابا عبدالله الحسین بزرگ شدیم، از خزان عفلت به برکت اشک های محرم و صفر به بهار رسیدیم و اکنون وقت آن است که در این بهار به یمن رویش دوباریمان سجده شکر به جای آوریم و این بهار را قدر بدانیم و بندگی کنیم.

ماه “ربیع الاول” همانگونه که از اسم آن پیداست بهار ماه ها می باشد؛ به جهت اینکه آثار رحمت خداوند در آن هویداست. در این ماه ذخایر برکات خداوند و نورهای زیبایی او بر زمین فرود آمده است. زیرا میلاد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) در این ماه است و می توان ادعا کرد از اول آفرینش زمین رحمتی مانند آن به خود ندیده است. چرا که او داناترین مخلوقات خداوند و برترین آنها و سرورشان و نزدیکترین آنها به خداوند و فرمانبردارترین آنها از او و محبوبترینشان نزد او می باشد، این روز نیز برتر از سایر روزهاست. و گویا روزی است که کاملترین هدیه ها، بزرگترین بخشش ها، شاملترین رحمتها، برترین برکتها، زیباترین نورها و مخفی ترین اسرار در آن پی ریزی شده است.

پس بر انسان مسلمان که برتری رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم ) را قبول داشته و مراقب رفتار با مولایش می باشد واجب است در این ماه به شکرانه ارزانی شدن آن نعمت بزرگ به عبادتی از سر شور و اشتیاق بپردازد،گرچه عبادات شبانه روزی عالمیان هرگز در خور چنین نعمتی نخواهد بود اما “آنچه سعی است ما در طلبش بنماییم".

صفحات: 1· 2

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

روز سه شنبه 95/09/09 مراسم عزاداری به مناسبت رحلت رسول خدا خاتم الانبیاء صلی الله علیه و آله و شهادت امام حسن مجتبی و امام رضا علیه السلام در مدرسه حضرت ولی عصر (عج) در برنامه صبحگاه برگزار شد.

این مراسم با قرائت زیارت عاشورا شروع شد سپس صرف صبحانه وبعد از آن با حضور مداح اهل بیت عصمت و طهارت جناب آقای نوش آبای، مراسم مرثیه خوانی در رثای اهل بیت علیه السلام با حضور جمع طلاب ، مدیریت و معاونان برگزار گردید سپس مدیریت محترم به سخنرانی پرداختند. این مراسم با پذیرایی از طلاب پایان پذیرفت.

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

جلسه شانزدهم مقدمات رد شبهه با حضور استاد سلیمانی مقدم روز یکشنبه 95/09/07در مدرسه علمیه حضرت ولی عصر (عج) برگزار شد

در این جلسه درباره خیال سالم و خیال مریض صحبت شد و راه کنترل خیال بیان گردید .

1. خیال سالم:

خیالی است که مطابق فطرت انسانی کار می کند یعنی قبل از اینکه انسان بخواهد کاری انجام دهد یا تصمیمی بگیرد خیال بتواند چند عمل را از ابتدا تا انته ترسیم کند تا انسان بتواند قبل از عمل نتیجه هر کاررا ببیند و بعد از بین آن کارها عملی را که مطابق عقل شرع و عرفی که عقل و شرع آن را تایید می کند انتخاب کرده عمل نماید.

2. خیال مریض:

خیالی است که نسبت به رفتار دیگران حکم صادر می کند وفقط به فکر این است که چه کار کنم تا دیگران خوششان بیاید و این حرفی را که دیگران زدند یا عملی را که کردند برای اذیت من بوده یا برای تحقیر کردن من بوده است این خیال دیگر فرصتی پیدا نمی کند تا کار اصلی خودش را انجام دهد .

راه حل :

1. هر وقت خیال مطابق خیال مریض کار کرد فکر خود را مشغول کار خوب ، خوشایند و فکر چیزهای زیبا و قشنگ بکند و این قدر این کار را انجام دهد تا ذهن عادت کند و به ان فکر مسموم برنگردد.

2. توجه به امام عصر (عج) و زیاد خواندن دعای فرج

3. خواندن سوره یاسین و توجه به آیه ” سلام قولا من رب الرحیم ” برای اثبات خوبی که می خواهیم یاد بگیریم و توجه به آیه ” … فاذا هم خامدون ” برای آن خصلت بد و فکر ناهماهنگ که می خواهیم از ذهن بیرون رود .

امیدوارم همیشه ذهنی آرام و شاد داشته باشید

پیوند: http://valiasr.whc.ir/

مسلمان باید سبک زندگی اسلامی داشته باشد؛ سبکی که بر پایه فلسفه اسلامی شکل می‌گیرد و توجه و اهتمام به آخرت با ویژگی طریقیت برای دنیا در آن اصالت می یابد. دست یابی به جزئیات سبک زندگی اسلامی نیازمند تعمیق و تامل در آموزه های وحیانی اسلامی و سنت و سیره پیشوایان معصوم(ع) است. نویسنده بر اساس همین فرضیه به بررسی سبک زندگی یکی از پیشوایان دین یعنی حضرت امام‌رضا(ع) پرداخته است.
***

رفتار اجتماعی مسلمان
مسلمان باید بهترین رفتار اجتماعی را داشته باشد؛ زیرا بندگی خداوند تنها با نماز و روزه نیست، بلکه با نیکی و احسان به دیگران و رفتارهای پسندیده اجتماعی است که در آیات و روایات بر آن تاکید شده است. از نظر امام‌رضا(ع) بهترین بنده کسی است که خصوصیات خوب را نسبت به خدا و خلق دارا باشد و به شکل ملکه این رفتارها در او نهادینه شده باشد. وقتی از امام‌رضا(ع) در باره بهترین بندگان خدا پرسش می‌شود ایشان می فرماید:

آنان كه هرگاه نيكى مى‌كنند، خوشحال مى شوند، هرگاه بدى مى‌كنند، استغفار مى كنند، هرگاه چيزى به آنان داده مى‌شود، ، هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شكيبايى مى كنند، و هرگاه خشمگين مى شوند، عفو و گذشت مى كنند.(مسند الامام الرضا(ع)، ج 1 ص 284)

شـكر خالق و مخلوق
در روایت پیشین بر شکر نعمت به عنوان یکی از خصوصیات بهترین بندگان تاکید شده است. این شکرگزاری، اختصاصی به شکر از خدا ندارد، بلکه بنده خوب کسی است که از هر کسی که خیری رساند تشکر می کند و شکر زبانی و قلبی و عملی به جا می آورد. اصولا از نظر امام‌رضا(ع) کسی که شکر بنده را به جا نیاورد شکر خالق را به جا نمی آورد. آن حضرت(ع) می فرماید:

مَنْ لَمْ يَشْكُرِ الْمُنْعِمَ مِنَ الْمَخْلُوقينَ، لَمْ يَشْكُرِ اللّهَ عَزَّ وَ جَلَّ؛ هركس كه صاحبان نعمت و نيكى مردمی را تشـكّر و سـپاس نـكنـد، خداى متعال را هم سپاس نكرده است. (عيون اخبار الرضا، ج 2، ص 27)

کسی که در برابر نعمت دهنده حاضر و شاهد، رسم ادب به جا نمی آورد و شکر نمی‌گزارد به طور طبیعی نسبت به نعمت دهنده غایب که در عالم شهود و ماده دیده نمی شود، رسم ادب به‌جا نخواهد آورد و سپاسگزار نعمت او نخواهد بود.

از امام‌رضا(ع) روايت است که ایشان شکر توانگری را این گونه دانسته است:

كسى كه يكى از برادران دينى‌اش براى كارى به او پناه آورد ولى او، با آنكه مى‌تواند، پناه ندهد و كارى برايش نكند، رشته ولايت خداى متعال را بريده است.(بحار الانوار، ج 72، ص 181)

صفحات: 1· 2